| Κείμενο |
Να επισημάνω, ότι η γνώμη του λαού, όπως ανέφερες μετράει. Απλώς υπάρχει ο κίνδυνος όταν ο λαός είναι παραπληροφορημένος, εύπιστος, χωρίς πολιτική κρίση, χωρίς ιστορική γνώση και συνείδηση να παραπλανηθεί.
Και να μην ξεχνάμε, ότι ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι, ο Στάλιν και πολλοί άλλοι, στήριξαν τα καθεστώτα τους στην γνώμη του λαού τους, αφού εκλέχτηκαν από αυτόν ή αφού εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες τους.
Η Δημοκρατία είναι πολύ κοντά στην Οχλοκρατία και αυτή πολύ κοντά στα απολυταρχικά καθεστώτα. Μοναδικό στοιχείο που ισχυροποιεί τη Δημοκρατία, είναι η πολιτική κρίση και η γενικότερη Παιδεία των πολιτών. Στην Αρχαία Ελλάδα, να υπενθυμίσω, αφού συχνά αναφέρεται, ότι οι πολίτες με δικαίωμα ψήφου ήταν λίγοι και η Πόλη-Κράτος ήταν υπαύθυνη για τη διαπαιδαγώγησή τους. Μεγαλύτερη δε προσβολή από εκείνον που ιδιώτευε (από όπου και το αγγλικό idiot) δεν υπήρχε. Ας τα αναλογιστούμε αυτά, ας δούμε ποιές είναι οι αντιλήψεις των ανθρώπων γύρω μας, πόσο εύκολα πείθονται, παρασύρονται ή ξεχνούν πράξεις ή παραλήψεις πολιτικών και έπειτα ας αρχίσουμε να στρατευόμαστε.
Επίτρεψέ μου όμως να έχω την άποψη ότι το πολιτικό κριτήριο και η γενικότερη ιστορική γνώση των λαών (και του ελληνικού) είναι πολύ φτωχά, για αυτό και παρατηρούμε τα φαινόμενα Μπερλουσκόνι, σε χώρες που δημιούργησαν τον Πολιτισμό, όπως η Ιταλία.
Δεν διεκδικώ την απόλυτη αλήθεια και την αναζητώ όσο μπορώ. Απλώς πιστεύω ότι αυτό που ζούμε στις μέρες μας είναι κομματικός βούρκος, ότι το πολίτευμά μας μόνο Δημοκρατικό δεν είναι κι αυτό με κάνει να εξοργίζομαι όταν δεν το συνειδητοποιούν οι γύρω μου. |
