| Κείμενο |
Κατά τη γνώμη μου η ανάλυση και η διαμόρφωση θέσης για το θέμα πρέπει να γίνει βάσει κριτηρίων σημερινών και πραγματικών κι όχι συναισθηματικών ή παρορμητικών. Για εμένα τα κριτήρια έχουν ως εξής:
α) Τι κερδίζουμε αν το εγκρίνουμε --> κατ' εμέ ελάχιστα, καθώς οι περιορισμοί που θέτει είναι απίστευτοι. Το μόνο είναι ότι θα ησυχάσει το κεφάλι μας από το να ασχολούμαστε με το θέμα.
β) Τι χάνουμε αν το εγκρίνουμε --> Πολλά: αντί ενός ανεξάρτητου και αναγνωρισμένου κράτους που αύριο θα είναι μια δεύτερη ελληνική φωνή και στην ΕΕ, θα έχουμε ένα κράτος μαίμού, με 3 σημαίες και πολιτικά δεμμένα χέρια
α') Τι κερδίζουμε αν δεν το εγκρίνουμε --> Έναν σύμμαχο εντός Ευρωπαίκής Ένωσης, καλύτερη διαπραγματευτική θέση για μελλοντική επίλυση του θέματος ιδιαίτερα μέχρι την αίτηση ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
β') Τι χάνουμε αν δεν το εγκρίνουμε --> Πρακτικά τίποτε: το ότι μας πιέζουν σήμερα οι "σύμμαχοι" να εγκρίνουμε εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Αν δεν το πράξουμε δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε το τόσο τρομερό. Ο κυρίαρχος λαός θα έχει απορρίψει ένα σχέδιο. Οι "σύμμαχοι" με τον ίδιο τρόπο που αν το εγκρίνουμε δε θα πίνουν νερό στο όνομά μας για αιώνες, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο κι αν το απορρίψουμε θα το ξεπεράσουν και θα ασχοληθούν ρεαλιστικά με τα συμφέροντά τους όπως αυτά θα διαμορφωθούν την επόμενη μέρα και μετά.
Με αυτόν τρον τρόπο καταλήγω στο ΌΧΙ. |
