| Κείμενο |
Ήταν ένας κρητικός από τους κλασσικούς (μαυροπουκαμισάς, με μουστάκι κ.λ.π) και γεννάει η γυναίκα του γιο. Χαρά ο πατέρας, κάνει γιορτές, πανηγύρια, κακό. Περνάνε μερικά χρόνια και μόλις το παιδάκι γίνεται 4 χρονών και έρχονται οι απόκριες το πάει ο κρητικός σε ένα κατάστημα για να αγοράσουν στολή. Διαλέγει ο πατέρας τη στολή του μονομάχου και λέει στο γιο του : «Γιε μου διάλεξε μαχαίρια, κοντάρια, πιστόλια και ντύσου ότι θες!». Κοιτάζει το παιδάκι από ‘δω, κοιτάζει από ‘κει και τελικά αποφασίζει : «Θα ντυθώ Barbie!». Το ακούει πατέρας και του έρχεται κόλπος! «Ωχ το παιδί μου βγήκε πούστης! Θα πεθάνω!» Τον καθησυχάζει η μάνα και του λέει «Δεν πειράζει άντρα μου, είναι μικρό ακόμα, θα μάθει!». Τι να κάνει και ο πατέρας, κάνει υπομονή, έρχονται οι άλλες απόκριες, οπότε ξαναπαίρνει το γιο του και πάνε στο μαγαζί. Διαλέγει ο πατέρας τη στολή του δήμιου και λέει στο γιο του : «Γιε μου το μαγαζί είναι γεμάτο από όπλα, μαχαίρια, πανοπλίες! Ντύσου ότι θες! Μονομάχος, Νίνζα, Καουμπόης!» Κοιτάζει για λίγο το παιδάκι και μετά από λίγο σκέψη του λέει : «Θα ντυθώ νεράιδα!». Ο πατέρας παθαίνει εγκεφαλικό και πια το παίρνει απόφαση ότι ο γιος του είναι αδερφή, οπότε και σταματάει να πηγαίνει μαζί του τις απόκριες να αγοράσει στολή. Και ενώ τα χρόνια περνούσαν και ο γιος συνέχισε να ντύνεται μπαλαρίνα, κολομπίνα, μελισσούλα, παπαρούνα και διάφορα άλλα αδερφίστικα, έρχεται μια χρονιά που ο γιος γυρίζει από το μαγαζί ζωσμένος με σπαθιά, μαχαίρια, τσεκούρια, πανοπλίες και κοντάρια! Τον βλέπει ο πατέρας και γεμάτος συγκίνηση και σχεδόν κλαίγοντας του λέει : «ΓΙΕ ΜΟΥ! ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ! ΤΙ ΘΑ ΝΤΥΘΕΙΣ;» και ο γιος απαντάει : «ΖΙΝΑ!» |
