| Κείμενο |
Επιτέλους κύριοι,
να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Γεγονός είναι ότι κατά περιόδους βρέθηκαν ομάδες όπως ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός να έχουν ευνοϊκοτερη μεταχείριση από ό,τι άλλες. Όμως μην ξεχνάμε και την πραγματικότητα και μην αυτοπαραμυθιαζόμαστε:
1) Την πενταετία-εξαετία του άκρατου Βαρδινογιαννισμού μπορεί ο ΠΑΟ να έπαιρνε άπειρα πέναλτι μαϊμού (ο Σαραβάκος τότε είχε καθιερώσει νέο τρόπο πτώσης στην περιοχή) και γενικά να σπρωχνόταν με τα χίλια, αλλά από την άλλοι η ΑΕΚ ήταν σχεδόν ερασιτεχνικό σωματείο με κάτι παίχτες που δε θα στέκονταν σε μικρή ομάδα της ευρώπης και ο Ολυμπιακός είχε διοίκηση που άλλαζε παίχτες και προπονητές σαν τα πουκάμισα και το μόνο που έκανε ήταν να γκρινιάζει για τη διαιτησία όπως ο ΠΑΟ σήμερα. Υπό τις συνθήκες εκείνες ο ΠΑΟ ήταν όντως καλύτερος και νομίζω ότι όλοι θα δεχθούμε ότι παρά τα σπρωχτά άξιζε.
2) Την πενταετία της ΑΕΚ, με το αλάθητο δίδυμο Μελισσανίδη-Καρρά κλπ. όπου τα πέναλτι έπεφταν βροχή σε κάθε γλίστρημα του Δημητριάδη, η ΑΕΚ είχε όντως την πιο στρωτή ομάδα στην Ελλάδα, έπαιζε όμορφο και γρήγορο ποδόσφαιρο και άξιζε κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους. Ο Ολυμπιακός τότε προσπαθούσε να ορθοποδήσει με τον Μπλαχίν αλλά ακόμη ήθελε δουλειά, ενώ στο διοικητικό τομέα ακόμη ψαχνόταν. Ο δε ΠΑΟ έπαιζε οπισθοδρομικό ποδόσφαιρό, ιδιαίτερα αργό και εντελώς αμυντικογενές.
3) Το τελευταίο διάστημα των 4 πρωταθλημάτων Ολυμπιακού, ο Ολυμπιακός όντως έχει ευνοηθεί σε σειρά από στιγμές ίσως και κρίσιμες, ωστόσο είχε απέναντί του την αφενός την ΑΕΚ του Τραχανά και μετά της Netmed που ψάχνεται, και από την άλλη ο ΠΑΟ σε αυτό το διάστημα πούλησε σχεδόν όλους τους μεγάλους ποδοσφαιριστές του (βλέπε Τρένο, Ουζουνίδη, Γεωργιάδη, Μπορέλι, Μικλαντ) και επιχείρησε μια ανανέωση βασιζόμενος σε μέχρι πρότινος άσημους παίχτες οι οποίοι μόλις πέρισυ από τα Χριστούγεννα και μετά άρχισαν να πατάν στα πόδια τους. Αποτέλεσμα ήταν μια φορά ο ΠΑΟ να μην βγει ευρώπη και άλλη μια να αποκλειστή 2 φορές στην ίδια χρονιά. Από την άλλη ο Ολυμπιακός σε αυτό το διάστημα βρήκε διοικητική ηρεμία, προπονητική ηρεμία και σοβαρότητα και συγχρόνως προέβη σε σημαντικές επενδύσεις με αγορές παικτών αξίας απο ελληνική και ξένη αγορά. Με λίγα λόγια δεν είχε αντίπαλο μέχρι πρότινος και φέτος είναι πρώτη φορά μετά από χρόνια που απειλείται από τον ΠΑΟ.
Με όλα τα παραπάνω θέλω να υπογραμμίσω ότι καλή η διαιτησία αλλά αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί φίλαθλοι θα πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε και πέρα από αυτήν. Συνήθως ισχύει το όπου φτωχός και η μοίρα του. Αν είσαι καφενείο θα σε σφάξει και η διαιτησία και θα χάσεις. Αν είσαι ομάδα θα αδικηθείς μονάχα σπάνια και θα κερδίζεις.
Σε ό,τι αφορά το φετινό, θα φανεί ποια από τις 3 ομάδες που παραδοσιακά διεκδικούν τον τίτλο θα αντέξει σοβαρή ως το τέλος της χρονιάς, όμως γεγονός είναι ότι η ΑΕΚ έχει ήδη μείνει κάπως πίσω με τα αδικαιολόγητα σκαμπανευάσματά της.
Ο Ολυμπιακός λύσεις έχει (ένας αμυντικός βέβαια του χρειάζεται αλλά μάλλον από το καλοκαίρι) αλλά με τις φαγωμάρες και τις αλλαγές προπονητών κανείς δεν ξέρει αν θα κλείσει τη χρονιά ομαλά. Ο δε ΠΑΟ ενώ έχει πειθαρχία και σοβαρότητα στην άμυνα, έχει χαρακτηριστική έλειψη σε μεσοεπιθετικούς και καθαρόαιμους κυνηγούς (πλην του Βαζέχα ο οποίος όμως δεν αντέχει πέραν των 50-60 λεπτών), ενώ δε δείχνει να έχει αντοχές να παίζει 90' δυνατά. Αν δεν ενισχυθεί με έναν τουλάχιστον ικανό επιθετικό άμεσα, ούτε το πρωτάθλημα θα κυνηγήσει με αξιώσεις ούτε συνέχεια στην Ευρώπη δε θα έχει. Ο δε Ολυμπιακός αν πάψει να ασχολείται με το που πήγε χθες το βράδυ ο Τζιοβάνι και ο Γεωργάτος και προχωρήσει με ηρεμία και σοβαρότητα μέχρι το τέλος θα είναι ισχυρό φαβορί για την κατάκτηση.
Συγγνώμη για την μακράν ανάλυση αλλά νομίζω χρειαζόταν. Επιτέλους ας μιλήσουμε λιγότερο για διαιτησία και περισσότερο για ποδόσφαιρο.
|
