| Κείμενο |
1991: Ο Φουκουγιάμα ορκίζεται για το τέλος της Ιστορίας, των πολέμων, εθνικών ή ταξικών, της ανεργίας της φτώχειας κλπ, κλπ. Ορκίζεται ότι μετά τον θάνατο του "μεγάλου κακού" (ΕΣΣΔ - Σοσιαλισμός), η ανθρωπότητα μπαίνει σε ένα νέο οικουμενικό - κοσμοπολίτικο περιβάλλον όπου ο πόλεμος θα αντικατασταθεί από την "ιδιωτική πρωτοβουλία" ,τις εμπορικές συναλλαγές και την ευημερία... Και θυμόμαστε όλοι τον ενθουσιασμό μας όταν με μουσικό background το "Another Brick in the Wall" και με τις απανωτές εικόνες - πληροφορίες, από την πρωτοεμφανιζόμενη ιδιωτική τηλεόραση, με τα "κομμάτια του τείχους της ντροπής", τους τάφους της Τιμισοάρα (που τελικά ήταν από την Αριζόνα!!!) κλπ, κλπ, προσπαθούσαμε να συμμετέχουμε στο μεγάλο γλέντι...
Κι όμως τελικά να που υπάρχει και άλλο μεγάλο κακό... ΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ!!! Ο Σαντάμ, ο Οτζαλάν, ο Μιλόσεβιτς (ουσιαστικά οι λαοί "τους"), οι διαδηλωτές στο Σιάτλ, η Ελληνική αντιαμερικάνικη διάθεση, ο Λεσπέρογλου και όποιος δεν "υπακούει" στο νέο οικουμενικό -κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Νέας Τάξης.
Πανσλαβισμός, ΜεγαλοΣερβισμός, Μεγάλη Αλβανία ή η Μακεδονία είναι Ελληνική; Να που όταν συμφέρει ο εθνικισμός κολλάει άνετα με τον οικουμενισμό - κοσμοπολιτισμό.
Τι σχέση έχουν αυτά με τα Σκόπια, με τους πρώην Αμερικανοχρηματοδοτούμενους και τώρα πια και Γερμανοχρηματοδοτούμενους UCK 1, UCK 2, με τον μεγαλοϊδεατισμό των Αλβανών (κακά τα ψέματα χωρίς διαφορές από τον Ελληνικό Μεγαλοϊδεατισμό του 1922);
Απλά για να μην μας πάρει η μπάλα από τις εικόνες - πληροφορίες και αυτή την φορά, οι δηλώσεις του Άκη για "Ελλάδα παράγοντα Σταθεροποίησης στην περιοχή", οι δηλώσεις του Σολάνα, δηλώσεις, εικόνες και πάλι δηλώσεις και μετά "ειρηνευτικές επεμβάσεις"...
Γιατί, νομίζω, αν το καλοσκεφτούμε, κανείς μας δεν πιστεύει ότι η σταθεροποίηση είναι ΕΦΙΚΤΗ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ με κάποιες "σωστές" κινήσεις σε διπλωματικό ή στρατιωτικό επίπεδο, π.χ. από την Ελληνική Κυβέρνηση που έχει κουραστεί, όχι για τους λόγους που λέει ο Κωστάκης, αλλά από το σκύψιμο της μέσης. Και εννοείται ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους δημιουργούς (Αμερικάνους και Ευρωπαίους) του πραγματικά μεγάλου κακού να σταθεροποιήσουν την περιοχή. Εξάλλου η παρούσα μοιρασιά των Βαλκανίων δεν πρόκειται να ικανοποιήσει ποτέ καμία μεγάλη δύναμη και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν μπορούν να οδηγήσουν την περιοχή σε ένα νέο, μίνι ή διευρυμένο Βαλκανικό πόλεμο.Και μήπως χρειάζεται να εναποθέσουμε αλλού τις ελπίδες μας και να πράξουμε αντίστοιχα; Μα πώς, με πορείες κλπ, και να ζητάμε να φύγουμε από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και να σηκωθούν να φύγουν και αυτοί από τα Βαλκάνια; Δεν λέω είναι δίλλημα και η μία ή η άλλη απόφαση έχει το κόστος της, αλλά πρέπει να πάρουμε θέση, να αποφασίσουμε. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε σαστισμένοι στη μέση του δρόμου... |
