|
Μαρλεν:
Εισαι πολυ τυχερη που το μονο που σε καιει ειναι οι γκομενοι. Μαλλον δεν θα χαρηκες αρκετα την ζωη σου πριν το τις σπουδες σου. Γιατι οσο εχεις οικονομικη στηριξη απο τους γονεις σου, μην γκρινιαζεις για τιποτα!!! Οταν δεις την γλυκα εκτος σχολης, θα καταλαβεις οτι αυτα τα χρονια ειναι τα μονα οπου προλαβαινεις ακομα να ετοιμασεις το μελλον σου και δεν ειναι για αιδιες. Αν δεν εκμεταλλευτεις αυτα τα χρονια, ωστε να αποκτησεις οσα προσοντα περισσοτερα μπορεις, μετα που θα αναζητας δουλεια θα ειναι αργα... Αν σου τυχει καποια γνωριμια, εχει καλως. Αλλα μην σπαταλας τον χρονο σου με το να το σκεφτεσαι καν. Φιλικα, Μαρλεν (26/10/2003)
|
|
navaleng:
Agapiti Maria exw thn tyhi na anhkw sthn sxolh nauphgwn.Den tha sxoliasw to keimeno sou,alla opws katalavaineis...kai h dikh mou sxolh exei mia POLI periergh katanomh...me mono 8 kopeles kai 60 nayphgous...Kouragio loipon giati pouthena den einai rodina... (29/5/2002)
|
|
2good2btrue:
Αστα... κι εγω όταν πέρασα στην αρχιτεκτονικη (προ αμνημονευτων χρόνων!...) νόμιζα οτι μπήκα σε μοναστηρι θυλέων!!!... (Αυτά πριν γνωρίσω τα υπόποιπα τμήματα του Πολυτεχνείου!-) (28/5/2002)
|
|
Thomas S:
Αγαπητή πρωτοετή φοιτήτρια, που είσαι σαν το λουλουδάκι στον άγριο κάμπο, εύχομαι οι σπουδές σου να ευοδωθούν και στο τέλος να μπορέσεις να πας (εκδρομές) με το μισό έτος της Σχολής σου (σιγά τη Σχολή που λέει και το ανέκδοτο), με τα μισά έτη των άλλων Σχολών, με τις μισές Σχολές όλων των ετών και έστω για μισή φορά να αγκαλιάσεις κι εσύ την γνώση με μιάμιση καρδιά, μήπως και τελειώνοντας αυτό το ρημάδι μείνει και τίποτα στο μισό σου κεφάλι, καθότι το άλλο μισό το χει φάει η αγωνία να βρει ένα έτερο ήμισυ. Μισές δουλειές, μισές-μισές κι ας δημιουργούν και μίση, εσύ τουλάχιστον τό 'πιασες νωρίς το υπονοούμενο, πως δηλαδή η επιστήμη σου είναι πάνω απόλα πρακτική και μετά θεωρία... Don t miss it. (27/5/2002)
|
|