Για ’κει, όταν αράξεις και δοθείς
Όταν χτυπήσει η ώρα τα φτερά και σε καλέσει
Μαζί της να πετάξεις
Εκεί
που παίρνεις δύναμη, που φεύγεις νοερά
στην ήρεμη σου θάλασσα
οι εποχές, έφτιαξαν, χάλασαν και δώστου, πάνε
για που;
Ώσπου να καταλάβεις, γιατί
εσύ, που στόχο είχες και απαντήσεις πύρινες θέλεις στα τί,
γιατί,
η μοίρα τελικά του κόσμου, δεν έχει το δικό της κατακεί,
μόνο φυσάει
και γαντζωμένη στου ανέμου τα νερά,
προς κάπου
πάει μακριά.
Με πάθος, για ‘κει
και πεισματικά θα ξεκινάς
ώσπου να καταλάβεις, γιατί
και θα κινάς και θα ξεχνάς και
θ’ αγαπάς.
Πες μου, όπου πας.

Thomas S. Άλλα άρθρα του