www.nygma.gr - ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ (Ποιήματα)

Σαν αστέρια 21/9/2001

Και τα καράβια τους κάβους ξεπλήρωσαν με λυμένους κόμπους
και οι βροχές τις λίμνες χαιρέτησαν με λίγες σταγόνες
και τα πουλιά τα βράχια αγνάντεψαν χτυπώντας τα φτερά τους
Πριν έλθει για μια ακόμη φορά το πλήρωμα του χρόνου
και κάνει την φυγή επιστροφή, ανατολή την δύση, κάποια ηρεμία ταραχή
και στ' ανοιχτά βυθίσει ό,τι χε ξανοιχτεί χωρίς να προνοήσει, ζώντας σαν αφημένη μοίρα
Οι ναυτικοί φωνάζουν "Βίρα!", χωρίς αναπνευστήρα, χωρίς αναπνοή βουτάνε
Το κάθε δευτερόλεπτο πάει μπροστά την εποχή, το κάθε βήμα αλλάζει την σελίδα
κάθε γραμμή, κάθε ρυτίδα είναι ο ήλιος που αντέχεις στα μάτια να κοιτάς
και όσο περπατάς χρωστάς να ξέρεις πού τραβάς, να ξέρεις να υποφέρεις
την γη να περιστρέφεις γυρίζοντας κι εσύ, να τρέχεις στην βροχή χωρίς να πέφτεις
μα πάνω απ’ όλα να μπορείς να σηκωθείς, ν' αναδυθείς
Σε μια κίνηση αέναη όσο και η στιγμή, το ελάχιστο
που σε ταΐζει με απεριόριστη επιθυμία να συνεχίσεις

Thomas S.

Το άρθρο αυτό βρίσκεται δημοσιευμένο στην Πύλη www.nygma.gr
στη διεύθυνση http://www.nygma.gr/mag/articles/Article.asp?ac_id=9&ar_id=473