Tρεις χούφτες γλυκούληδες ΕΜΠίτες (από το «έγινα πίτα...») - μερικά ματσάκια ξελιγωμένες κοπελίτσες - ποτά, τσιγάρα και ξενύχτια (άσχετο) και σίγουρα χορός μέχρι πρωίας... Και αν αυτό σας θυμίζει τη συνταγή της γιαγιάς - Try again! Ο λόγος για ένα από τα γνωστά πλέον PARTY (μάλλον PAR-TY !) του ΝΥΓΜΑτος.

Η αίθουσα στην αρχή φάνταζε τεράστια, σε λίγα όμως λεπτά γέμισε ασφυκτικά. Όπου και να γύριζες έβλεπες αγοράκια-κοριτσάκια σε αναλογία 3 προς 1 (Vidal Sassoon!) Μέχρι δηλαδή ρε παιδιά που πρέπει να πείσετε τον Πρύτανη να βγάλει το τηλέφωνο του Πολυτεχνείου σε HOT-LINES... γιατί α...ανυδρία (?) έχει πέσει εκεί μέσα.

Anyway, η μουσικούλα στην αρχή θύμιζε ‘καρέκλα’ (χωρίς παρεξήγηση κ. Ταύρε) αλλά τελικά ήταν η καταπληκτικότερη γιατί το κέφι άναψε αμέσως. Τα βλέμματα δίνανε και παίρνανε, αλλά και τα ποτά που ή τα έπινες ή τα λουζόσουνα ή το πολύ να έτρωγες και καμιά γλίστρα και να σωριαζόσουνα στο πάτωμα σαν καμιά ηλίθια και να σε κοιτάζανε όλοι και να μην έχεις αξεσουάρ από το Γερμανό... (μα τι λέω;) Άσε για το χορό που ρίξαμε όλοι εκεί μέσα: από rock σε twist σε σκυλέ κομματάκια (αρφ!) ...μέχρι και macarena, έτσι. Γιατί, μόνο ο Κλίντον θα το χορεύει...

Και πάνω σ’ όλα να έχεις γνωρίσει και χίλια δυο άτομα, των οποίων να μη θυμάσαι ονόματα, μέχρι που να βεβαιωθούν όλοι ότι ή τους σνομπάρεις ή έχεις πάθει κάποια κάκωση στον εγκέφαλο. Τι να κάνουμε χρυσέ μου, εσείς οι ΕΜΠίτες μπορεί να είσαστε όλοι μια κλίκα, έλα όμως που εμείς οι έξω (από το ‘outsiders’) δεν σας ξέρουμε όλους. Ουφ πια!

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι τα πάρτυ σας είναι άκρως εξουθενωτικά, τα παιδιά φιλικότατα (πάρ’το χέρι σου από κει καλέ!) και οι παρέες οι καλυτερότερες. Εν αναμονή και άλλων τέτοιων συντόμως, καλή σας όρεξη!

Χριστίνα Μέξη Ψυχολόγος