Γεια σας και πάλι! Πέρασε ένας μήνας απ’ όταν λάβατε το προηγούμενο ΝΥΓΜΑ, άρα και οι πιο πολυάσχολοι από σας όλο και κάποιο Σαββατοκύριακο θα βρήκατε για να ξεκουραστείτε. Ελπίζω, να μη βολευτήκατε στον καναπέ σας, με ξηρούς καρπούς και βίντεο και να πήρατε την απόφαση να αποδράσετε για λίγο από την Αθήνα. Όσοι πήγατε στη Μάνη πιστεύω να βοηθηθήκατε από το προηγούμενο τεύχος στις περιπλανήσεις σας και να γοητευθήκατε από το ειδυλλιακό, απόκρημνο τοπίο της. Αν πάλι φύγατε για κάπου αλλού φαντάζομαι να ξεδώσατε και να το διασκεδάσατε πολύ.

Μπαίνει όμως πια ο Δεκέμβρης που ως μήνας προσφέρεται για πιο χειμερινές διακοπές με μεγαλύτερη διάρκεια. Πέρυσι, η σχολή μού έδωσε την ευκαιρία, μέσω μιας εργασίας, να επισκεφθώ μια πανέμορφη περιοχή της Ελλάδας τα Ζαγόρια, μια συστάδα από 48 πετροχώρια, ‘σπαρμένα’ πάνω στις πλαγιές του όρους Μιτσικέλι, λίγα χλμ. ΒΑ από τα Γιάννενα.

Αυτή την εποχή, που η μέρα παραδίδει από νωρίς τη θέση της στη νύχτα και που ο αέρας γίνεται όλο και πιο παγερός ένα ταξίδι στα Ζαγόρια φαντάζει ακαταμάχητα ονειρεμένο. Χωρίς να υπάρχει ούτε ένα χωριό που να μειονεκτεί έναντι των άλλων, καλό θα ήταν να επισκεφθείτε τα πιο αντιπροσωπευτικά τόσο από το ΒΑ όσο και από το ΒΔ Ζαγόρι.

Αφού, λοιπόν, θαυμάσατε την ολόβλαστη Βίτσα, αξίζει να εγκατασταθείτε στο αμέσως επόμενο χωριό, το Μονοδένδρι. Ο περίπατος στους πετρόχτιστους μαχαλάδες σε συνδυασμό με τον βουνίσιο αέρα ημερώνει και παρασύρει σε ατέλειωτους στοχασμούς και τον πιο ‘φορτωμένο’ νου. Κατηφορίζοντας κάνα δεκάλεπτο προς την κάτω έξοδο του χωριού, βρισκόμαστε στη θέα ενός τοπίου που κόβει την ανάσα. Το παραδοσιακό μοναστήρι της Αγ.Παρασκευής, στο χείλος του γκρεμού, αποτελεί το αρμονικότερο παρατηρητήριο της χαράδρας του Βίκου, που απλώνεται μπροστά μας, ενώ ο Βοϊδομάτης που τόσο ‘απλόχερα’ προσφέρει τα ορμητικά νερά του, όχι μόνο δίνει ζωή στα πλατάνια αλλά αφήνει και την αίσθηση οτι ‘ψιθυρίζει’ στα βουνά που τον περιστοιχίζουν.

Για τους πιο αθλητικούς τύπους ο ποταμός αποτελεί και μια μεγάλη πρόκληση, αφού η κατάβαση του είναι η πιο δύσκολη, αλλά και η πιο θεαματική σε όλη την Ελλάδα. Για όσους πάλι απαραίτητο στοιχείο της ‘ευτυχίας’ τους είναι το καλό φαγητό, στην κάτω πλατεία του χωριού μπορούν να απολαύσουν την τοπική κασιόπιτα, ενώ σε όλες τις ταβερνούλες υπάρχει μεγάλη ποικιλία παραδοσιακών φαγητών. Πριν φύγουμε από το Μονοδένδρι, αξίζει να περάσουμε κι από την έκθεση των υφαντών που φτιάχνουν οι οικότροφες της Ριζαρείου σχολής.

Οδεύοντας προς την άλλη πλευρά του Ζαγορίου, το ΒΔ Ζαγόρι, η φύση εξακολουθεί να μαγεύει, καθώς ο ποταμός ‘μας ακολουθεί’ περνώντας κάτω απ’ τα πολλά πετρόχτιστα γεφύρια που είναι μυστήριο με ποια τεχνική πριν από τόσα χρόνια κατάφεραν οι Ριζάρηδες να φτιάξουν.

Η επόμενη στάση μας θα είναι σίγουρα ανάμεσα στην Αρίστη και το Πάπιγκο στην καταπράσινη κοιλάδα του Βοϊδομάτη, δίπλα απ’ το προστατευόμενο δρύμο Βίκου-Αώου, ενώ θα καταλήξουμε για διαμονή στο φημισμένο Παπιγκο -είτε στο μικρό είτε στο μεγάλο- όπου η αρχιτεκτονική των σπιτιών με τους πλίνθους και τις σχιστόπλακες θα μας γυρίσει δύο εκατονταετίες πίσω. Ανάμεσα στα δύο χωριά θα δούμε και τις εντυπωσιακές Κολυμπήθρες.

Η Τύμφη, που υψώνεται άγρια και ‘απόλυτη’ ανάμεσα στα χωριά, προκαλεί να την κατακτήσουμε. Αφου προμηθευτούμε αχνιστά κάστανα μπορούμε να ξεκινήσουμε από το μικρό Πάπιγκο με στόχο την κορφή της (4 ώρες πεζοπορία), όπου μπορούμε να ξαποστάσουμε στο ορειβατικό καταφύγιο, πίνωντας ένα κακάο και ‘ταξιδεύοντας’ ως εκεί όπου το βλέμμα σβήνει και η σκέψη χάνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αφού ξανασυγκεντρωθούμε και ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας, θα κατευθυνθούμε προς κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό, τη Δρακολίμνη, τη μόνη λίμνη στην κορφή του βουνού, όπου εκεί θα βρούμε και την ανεξερεύνητη σπηλιά της προβατίνας.

Γράφοντας, συνειδητοποιώ πως η μία σκέψη για τα Ζαγόρια είναι ‘μάνα’ που γεννά δεκάδες άλλες και είναι αδύνατον τόσο να τις τακτοποιήσω, όσο και να μεταδώσω κάπου στην ψυχή σας όλο αυτό το δέος που αναβλύζει απ’τη δική μου. Γι’ αυτό θα τελειώσω αυτή την περιήγηση πολύ απλά, ’σφαλίζοντας σε μια φράση όλη την ουσία’: Ας πάμε να γιορτάσουμε τη γέννηση του Χριστού, σε μία φύση που θα μπορούσε πραγματικά να έχει αποτελέσει ‘θεϊκή γενέτειρα’!...

Πρόσβαση

Απόσταση από Αθήνα 480 χλμ.

ΚΤΕΛ Ιωαννίνων,τηλ.5129363, 0651-25014.

Οδικώς ακολουθείστε τη διαδρομή Αθήνα - Ρίο - Αγρίνιο - Ιωάννινα, με προσοχή γιατί οι δρόμοι της Ηπείρου είναι στενοί και με στροφές.

Διαμονή

ΣΕΛΗΝΗ (Βίτσα)

ΒΙΚΟΣ (Μονοδένδρι)

ΔΙΑΣ (Μικρό Πάπιγκο)

ΣΑΞΩΝΗΣ (Πάπιγκο)

ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ (Αρίστη)

ΔΡΑΚΟΛΙΜΝΗ (Δρακολίμνη)

Οι τιμές για τα Χριστούγεννα είναι γύρω στις 10.000 με πρωινό.

Γιάννα Χασούρα Άλλα άρθρα του συγγραφέα