Η αρχή:
Κάποια παιδιά με δημιουργικό οίστρο, δυνατότητες (οικονομικές, κοινωνικές ή ό,τι άλλο χρειάζεται κατά περίπτωση) και με την αυθεντικότητα που χαρακτηρίζει τους νέους (κάθε ηλικίας) πρωτοπορούν σε κάποιο πεδίο δραστηριοτήτων (τα πιο συνηθισμένα είναι η διασκέδαση, η κουλτούρα, η μουσική και η ενδυματολογία). Ανοίγουν ένα νέο δρόμο και στην προσπάθειά τους αυτή βρίσκουν υποστηρικτές. Δημιουργείται κάτι καινούριο χωρίς υποχρεωτικά να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η συνέχεια:
Ο κλασσικός πλέον γιάπης assistant managing director of administration in economics motherf..er, ως ατσίδας που ήταν γνωστός και στο σχολείο, αστραπιαία αντιλαμβάνεται ότι κάτι τρέχει και εξαπολύει τα λαγωνικά να συλλάβουν το πνεύμα της εποχής. Είναι αποφασισμένος να πέσει πρώτος πάνω στην καινούρια λεία και να την εκμεταλλευτεί μέχρι την τελευταία σταγόνα (όπως το λάδι από την Καλαμάτα).
Έτσι, το πεπειραμένο επιτελείο του ατσίδα προσεγγίζει με τις δικές του μεθόδους “τη νέα μόδα” και πασχίζει με όλη τη φαντασία που (δεν) διαθέτει να προσδιορίσει το στίγμα της. Τη φέρνει στα μέτρα του, την καλουπώνει, τη σωτάρει και τη σερβίρει στις ανυποψίαστες μάζες, που εκστασιασμένες προσπαθούν με τη σειρά τους να καταλάβουν (από την τηλεόραση!) τί συμβαίνει.
Το κρεσέντο:
Όλοι έχουν ξετρελαθεί με το νέο φρούτο ή τουλάχιστον αυτοί που κατάλαβαν(;) ενώ οι υπόλοιποι έχουν μείνει εκτός τόπου και χρόνου. Ο ιός πάντως διαδίδεται με απίστευτους ρυθμούς και αναμένεται πλέον το ιδεολογικό υπόβαθρο που θα στηρίξει το γενικό πανικό.
Το τέλος:
Όλες οι θειάδες του Θανασάκη (μέχρι και ο θείος Βρασίδας) ξέρουν πλέον περί τίνος πρόκειται και μπορούν να κατανοήσουν “τη νέα τάση στη μόδα”. Το φαινόμενο αναλύεται διαξοδικά σε υψηλού επιπέδου συζητήσεις (Ρούλα, Κουίκ κτλ.) και βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα(;).
Τώρα πλέον η συνειδητοποιημένη νεολαία που ξέρει τι της γίνεται βλέπει πως το πράγμα δεν πάει άλλο, ξεφούσκωσε, κάτι άλλο χρειάζεται, κάτι καινούριο. Ο ατσίδας τρίβει τα χέρια του και επαγρυπνά. Αν δε η επόμενη κίνηση αργεί να έρθει, αν δηλαδή κανένα νέο ρεύμα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν κινείται στο χώρο της μόδας, μαντέψτε τι θα κάνει ο ατσίδας. Όχι θα κάτσει να περιμένει με σταυρωμένα χέρια. Δε θέλετε άλλη μόδα; Κακό του κεφαλιού σας. Θα φτιάξει μόνος του άλλη μόδα.
Και φτου κι απ’ την αρχή.