(Υπεύθυνο ΠΑΣΠ Ηλ.Μηχ. ΕΜΠ)

ΝΥΓΜΑ: Με ποιο μήνυμα-πρόταση κατεβαίνει η ΠΑΣΠ σ' αυτές τις εκλογές;

Ζακολίκος: Η ΠΑΣΠ των Ηλεκτρολόγων κατεβαίνει στις φετινές εκλογές με το μήνυμα "κάνε τη σωστή κίνηση". Η πρότασή της απευθύνεται σε όλους τους φοιτητές, σε όποιο χώρο κι αν ανήκουν. Αυτή είναι και η υποχρέωση κάθε φοιτητικής παράταξης: να έχει προτάσεις και να απευθύνεται στο φοιτητικό σύλλογο ζητώντας την ψήφο και την ενίσχυσή του για να κάνει πράξη αυτά που προτείνει.

Ν: Ποιες είναι οι θέσεις της ΠΑΣΠ όσον αφορά α)την οργάνωση εντός σχολής και τις φοιτητικές δραστηριότητες, β)το καθεστώς των καθηγητών, γ)το άσυλο και δ)τα ΤΕΙ;

Ζ: Για την ΠΑΣΠ των Ηλεκτρολόγων το πιο σημαντικό θέμα την τελευταία διετία είναι αυτό που προέκυψε εδώ και μερικούς μήνες με την υποτιθέμενη εξίσωση ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η ΠΑΣΠ αμέσως, αν και κυβερνητική παράταξη, όπως ξέρουμε όλοι (πρόσκειται δηλαδή στο κυβερνόν κόμμα), είχε ξεκάθαρη θέση. Συμμετείχε σε όλες τις συσκέψεις που έγιναν και στο ΤΕΕ και στην πρυτανεία του Πολυτεχνείου και στη γενική συνέλευση των φοιτητών. Είπε ότι η εξίσωση με τα ΤΕΙ είναι ανέφικτη λόγω διαφοράς προγράμματος σπουδών, γνώσεων και μάλλον νοοτροπίας των σπουδαστών. Επίσης, είπε ότι η εξίσωση είναι και αναξιοκρατική, γιατί δεν μπορεί να εξισώσουμε τα τρία με τα πέντε χρόνια σπουδών. Υπήρξε μια κινητοποίηση, στην οποία συμμετείχε και η ΔΑΠ. Πήγαμε στο Υπουργείο Παιδείας, καταθέσαμε ένα ψήφισμα και ζητήσαμε συνάντηση με τον υπουργό (ο υπουργός μας δέχτηκε σε μία βδομάδα περίπου από τη στιγμή που καταθέσαμε το ψήφισμα). Εκεί δεσμεύτηκε παρουσία των εκπροσώπων της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ από κάθε σχολή ότι όχι μόνο δεν θα γίνει εξίσωση, αλλά και ότι στο νέο νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ δεν θα υπάρχει κανένα παράθυρο που να μπορεί να εννοηθεί τώρα ή αργότερα ως εξίσωση των δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΑΕΙ με τους απόφοιτους των ΤΕΙ.

Για την οργάνωση εντός σχολής. Δυστυχώς υποστηρίζουμε εδώ και δύο χρόνια και το είχαμε βγάλει και στο φυλλάδιό μας ότι πρέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα μέσα στη σχολή να αλλάξει. Είμαστε μηχανικοί, πρέπει αυτά που διδασκόμαστε να τα αφομοιώνουμε και με το υπάρχον πρόγραμμα δεν έχουμε το χρόνο. Πρέπει λοιπόν να βρούμε μία λύση ώστε να έχουμε λιγότερες ώρες παρακολούθησης. Για τις ελεύθερες ώρες είχαμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις: δημιουργία ενός φοιτητικού στεκιού που να έχει μια τηλεόραση και εφημερίδες ώστε να μην τρώμε τις ώρες μας από εδώ κι από εκεί και να προσπαθούμε να φύγουμε όσο γρηγορότερα γίνεται από την Πολυτεχνειούπολη. Ακόμη θα πρέπει να ανέβει το γυμναστήριο και να γίνουν αθλητικές εγκαταστάσεις επάνω (στου Ζωγράφου). Να προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις στα Νέα Κτίρια. Να δώσουμε ζωντάνια στη φοιτητική κοινότητα, αυτό που λείπει δηλαδή και υπάρχει στο εξωτερικό.

Για το καθεστώς των καθηγητών τώρα. Ο νόμος 1268 του '82 που θέσπισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε το δικαίωμα στους φοιτητές, αλλά και την υποχρέωση ταυτόχρονα, να συνδιοικούν το πανεπιστήμιο. Συνεπώς είχαμε από τότε το δικαίωμα να συμμετέχουμε και να συμπρογραμματίζουμε τις σπουδές μέσα στο πανεπιστήμιο. Δυστυχώς οι αντίπαλες παρατάξεις, η καθεμία με τον τρόπο της και με τις μεθόδους που ακολούθησε, είτε δε δέχτηκε αυτή τη δυνατότητα συμμετοχής είτε είχε μια παθητική συνδιοίκηση, δηλαδή απλή παράσταση των φοιτητών μέσα στα όργανα διοίκησης. Στην ουσία άφηνε την πλειοψηφία των καθηγητών, που διέπεται από συντηρητικές λογικές, να αποφασίζει πάλι για τα γενόμενα στο πανεπιστήμιο. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το πρόβλημα με τη σίτιση πέρυσι νομίζω ή πρόπερσι στο εστιατόριο, τόσο για την ποιότητα όσο και για την τιμή του φαγητού. Υπάρχει φοιτητική λέσχη στην οποία δεν έχουν ορίσει οι σχολές εκπρόσωπο φοιτητών. Υπάρχουν επιτροπές έρευνας μάλιστα για τα κονδύλια, που είναι της τάξεως εκατοντάδων εκατομμυρίων, όπου ούτε εκεί έχουμε στείλει εκπρόσωπο φοιτητών. Η σύγκλητος υπολειτουργεί. Η ΠΑΣΠ, όποτε είχε θέση στη σύγκλητο, πήγαινε κάθε Παρασκευή και υπήρχαν γύρω στα δέκα καυτά θέματα σχετικά με τη σχολή, στα οποία είχε τη θέση, τις προτάσεις και την ψήφο της. Οι άλλες παρατάξεις, πέρα από τον ΑΧΜΜΕΤ και τη ΔΑΠ που έχει πολλές έδρες λόγω των αυτοδυναμιών που επιτυγχάνει τόσα χρόνια στο Πολυτεχνείο, δεν παρίστανται. Η ΔΑΠ μάλιστα παρίσταται στη συνεδρίαση της συγκλήτου για μία ή μιάμιση ώρα.

Σχετικά με το άσυλο. Υπάρχει συστηματική προσπάθεια υπονόμευσης του ρόλου του ασύλου. Η προσπάθεια έχει δύο πλευρές. Η μία είναι η χρήση του ασύλου από ομάδες ανθρώπων οι οποίοι χρησιμοποιούν πρακτικές που δεν αρμόζουν στο θεσμό του. Μιλάω για τους γνωστούς-αγνώστους, που μπαίνουν στο Πολυτεχνείο και υποστηρίζουν ότι κάτι διαδηλώνουν, καταστρέφοντας ακόμα και την πρυτανεία πριν από λίγα χρόνια. Η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι το άσυλο πρέπει να καταργηθεί, γιατί δεν μπορεί αυτές οι ομάδες να βρίσκουν καταφύγιο μέσα στο Πολυτεχνείο ή σε οποιοδήποτε άλλο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Η θέση της ΠΑΣΠ είναι ξεκάθαρη και προέρχεται από την ίδια την ιστορία. Το άσυλο είναι στο χώρο του πανεπιστημίου, ο οποίος είναι χώρος πρώτα από όλα, και το τονίζουμε αυτό, των φοιτητών. Οι φοιτητές λοιπόν είναι υποχρεωμένοι να δώσουν στο άσυλο τη θέση που του αρμόζει. Σε άλλες εποχές δεν υπήρχε λανθασμένη χρήση του ασύλου από τέτοιες μειονοτικές ομάδες, γιατί αυτές ήταν μικρότερης τάξης μεγέθους απ' τους φοιτητές που βρισκόταν στο πανεπιστήμιο. Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο οι φοιτητές να παρακολουθούν από την τηλεόραση ο,τι γίνεται στο Πολυτεχνείο από τους γνωστούς-αγνώστους. Αν οι φοιτητές ήταν περισσότεροι, πώς θα είχαμε καταστρατήγηση του ασύλου; Πώς θα είχαμε υπονόμευσή του;

Ν: Έχουμε την εντύπωση πως η ΠΑΣΠ ήταν ανύπαρκτη τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια στους Ηλ/γους.

Ζ: Η εντύπωση δεν είναι μόνο δική σας, ακούγεται από πάρα πολλούς συναδέλφους. Στη σχολή των Ηλ/γων υπάρχει το εξής περίεργο για εμάς. Έχουμε δύο πόλους, που ο ένας εξυπηρετεί τον άλλο. Έχουμε από τη μία τη ΔΑΠ με το πρότυπο του καλού φοιτητή που πρέπει να κάνει απρόσκοπτα το μάθημά του, όπως γίνεται, άσχετα αν είναι σωστό ή λάθος, να δώσει τις εξετάσεις του, να πάρει το πτυχίο του. Το τι θα βρει έξω μετά είναι άλλο θέμα. Η ΔΑΠ έχει ναρκώσει το φοιτητικό κίνημα και το έχει φτάσει σε αυτήν την κατάσταση με τα happenings, με τις μαζικές αγορές των modems, με τις εκδρομές και με το Internet που προσφέρει φέτος. Από την άλλη, έχουμε την ΑΡΠΑΤΗ, η οποία λέει ότι πρέπει να τα σπάσουμε όλα και να κατεβούμε στο δρόμο, να υιοθετήσουμε τακτικές με τις οποίες αγωνιζόταν το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα πριν από 15 χρόνια. Υπάρχει πάντα σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο πόλων, από εκεί παράγεται ένταση και έτσι αυτό είναι το μόνο που έχει μείνει να φαίνεται ως συμμετοχή των φοιτητών συνδικαλιστών μέσα στη σχολή. Στα καίρια θεσμικά προβλήματα ήταν πάγια η θέση της ΠΑΣΠ, όπως π.χ. στην κατάργηση των επίμαχων άρθρων του νόμου Σουφλιά, που μόλις ήρθε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση καταργήθηκαν και οι δύο κύκλοι σπουδών και η πληρωμή των συγγραμμάτων. Η ΠΑΣΠ έχει προτάσεις, τις έχει καταθέσει και στα φυλλάδιά της και στα συλλογικά όργανα διοίκησης. Μάλιστα πριν από δύο χρόνια το φυλλάδιο είχε και τη μορφή ερωτηματολογίου. Δυστυχώς δεν ήρθε κανένας, και το λέω με λύπη μου, να απαντήσει σε αυτό το ερωτηματολόγιο, ώστε να κάνουμε μια εισήγηση στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου για το πρόγραμμα σπουδών.

Ν: Μήπως όμως αυτά τα φυλλάδια και τα ερωτηματολόγια εμφανίζονται μόνο σε προεκλογικές περιόδους;

Ζ: Oι φοιτητικές παρατάξεις έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα: τις τελευταίες 2-3 βδομάδες πριν τις εκλογές να γίνεται ένας διάλογος, να βγαίνουν κάποιες θέσεις και τις θέσεις αυτές η κάθε παράταξη να προσπαθεί να τις υποστηρίξει μετά τις εκλογές στα συλλογικά όργανα. Δεν είναι κακό κοντά στις φοιτητικές εκλογές, που είναι μετά την εξεταστική τη χειμερινή και πριν την εξεταστική την καλοκαιρινή, οπόταν δεν υπάρχει μεγάλος φόρτος στα μαθήματα, να γίνεται όλη αυτή η διαδικασία διαλόγου και προτάσεων, να βγαίνει ένα συμπέρασμα και μετά αυτές τις προτάσεις να δεσμεύονται οι παρατάξεις να τις υλοποιήσουν.

Ν: Αυτό όμως θυμίζει τακτικές που ακολουθούνται από τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα...

Ζ: Είναι λάθος των κομμάτων που διαλέγουν μόνο την προεκλογική περίοδο για να αναπτύξουν θέσεις και να παράγουν ιδεολογία και προτάσεις. Κι αυτό γιατί οι εκπρόσωποι των κομμάτων στο κοινοβούλιο παίρνουν τη βουλευτική αποζημίωση, ενώ εμείς εδώ δεν παίρνουμε καμία αποζημίωση ούτε γλιτώνουμε τίποτα με το να ασχολούμαστε με τις φοιτητικές παρατάξεις. Ξέρετε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι φοιτητής στους Ηλ/γους και τι προβλήματα αντιμετωπίζεις με τις εξεταστικές και με τα μαθήματα. Είναι πολύ δύσκολο για μας όλο το χρόνο να προσπαθούμε να περάσουμε προτάσεις και μάλιστα να βρίσκουμε και ανταπόκριση. Πρέπει να μας κατανοήσει σ'αυτό ο κάθε φοιτητής και πρέπει να έρθει μαζί μας (δε λέω στη δική μας παράταξη σ'όλες τις παρατάξεις) να συνεισφέρει, να βοηθήσει στη διαμόρφωση θέσεων και στην προώθησή τους. Οι φοιτητές δυστυχώς πιστεύουν σήμερα ότι αυτοί που είναι στις φοιτητικές παρατάξεις είναι κάποιοι κομματικοί υπάλληλοι. Δεν ξέρω τι γίνεται σ'όλες τις παρατάξεις, αλλά τουλάχιστον στη δική μας είναι παιδιά που χάνουνε χρόνο από τα μαθήματά τους και από άλλες ασχολίες. Η συνέλευση π.χ. του τμήματος, που γίνεται από καθηγητές και φοιτητές, την προηγούμενη βδομάδα κράτησε από τις 6 το απόγευμα ως τις 12μιση το βράδυ και στην ουσία τα θέματα που θίγανε τους φοιτητές ήτανε συνολικά ούτε μισή ώρα αλλά ήταν διασπαρμένα. Συνεπώς εμείς δεν μπορούσαμε να φύγουμε.

Ν: Η ΠΑΣΠ είναι η φοιτητική νεολαία του ΠΑΣΟΚ. Είναι αναγκαία η σύνδεση με πολιτικό κόμμα και τι οφέλη υπάρχουν;

Ζ: Οφέλη για τις νεολαίες δεν υπάρχουν, αντίθετα υπάρχουν δυσκολίες. Γιατί το πολιτικό κόμμα (και ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ) έχει τις απόψεις του, έχει ένα ορισμένο τρόπο άσκησης πολιτικής, μπορεί να κάνει λάθη. Άρα είναι μείον για τις πολιτικές παρατάξεις να είναι προσκείμενες σε κάποιο κόμμα κι αυτό γιατί δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν τη δυνατότητα που έχει κάθε ελεύθερος και ανένταχτος πολίτης να λέει και να πράττει ό,τι θέλει. Αυτή όμως η δυνατότητα δεν οδηγεί ούτε σε παραγωγή θέσεων ούτε σε προώθηση των κοινωνικών και φοιτητικών προβλημάτων. Είναι μια ανεύθυνη στάση και δε βγάζει πουθενά. Εμείς πιστεύουμε ότι όταν θέλεις να κάνεις θεσμική δουλειά μέσα στο πανεπιστήμιο πρέπει να είσαι σε ένα πολιτικό χώρο ο οποίος αυτά θα τα κάνει πράξη. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα τα πανεπιστήμια είναι επιδοτούμενα από το κράτος. Εκφράζουν ή θα πρέπει να εκφράζουν τους στόχους μιας εθνικής στρατηγικής. Όταν πρέπει λοιπόν εσύ να προωθήσεις κάποια θεσμικά αιτήματα των φοιτητών, δε μπορείς παρά να είσαι γύρω από ένα πολιτικό σχηματισμό ο οποίος τώρα ή αργότερα θα έχει κάποιο λόγο στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής.

Ν: Ποιοι οι οικονομικοί σας πόροι;

Ζ: Οι οικονομικοί μας πόροι είναι ένας χορός που κάναμε φέτος στη Μποέμισσα, ώστε να τυπώσουμε κάποιες αφίσες και φυλλάδια για τις εκλογές. Οι αφίσες τώρα από τις κεντρικές οργανώσεις είναι από εισφορές μελών του ΠΑΣΟΚ. Οι οικονομικοί όμως πόροι της ΠΑΣΠ των Ηλ/γων είναι ο χορός που ανέφερα και κάποια λεφτά που βάλαμε από την τσέπη μας. Αντίθετα, καταγγέλω αυτήν την επιχείρηση που γίνεται με αφίσες πανάκριβες, με χορηγούς, με happenings σε γνωστά club της Αθήνας, έχοντας από κάτω φοιτητικές οργανώσεις μαζί με ονόματα διαφόρων σχολών.

Ν: Ευθύνεται η ΠΑΣΠ για το μεγάλο ποσοστό αποχής και αδιαφορίας στις εκλογές και στις γενικές συνελεύσεις;

Ζ: Η ΠΑΣΠ δεν θα μπορούσε να ευθύνεται για την αδιαφορία των φοιτητών, αφού αυτή οφείλεται στην απομάκρυνση και απέχθειά τους απέναντι στην υποτιθέμενη σημερινή ηγεσία του φοιτητικού κινήματος και όπως ξέρουμε πολύ καλά είναι η ΔΑΠ η δυνατή, η πρωτοπόρα και η μαζική. Για παράδειγμα στο Πολυτεχνείο, όπου η ΔΑΠ παίρνει πολύ υψηλά ποσοστά, ο κόσμος με την αποχή και την αδιαφορία του δείχνει ότι το ποτήρι ξεχείλισε. Η ΔΑΠ στο φυλλάδιό της έγραψε για 20 χρόνια, γιόρτασε και επέτειο. Δεν ρωτώ τι έκανε η ΔΑΠ, θα πω ξεκάθαρα ότι αυτά τα 20 χρόνια φτάσαν το φοιτητικό κίνημα σε αυτή τη νάρκη.

Ν: Το θέμα είναι τι κάνει η ΠΑΣΠ.

Ζ: Η ΠΑΣΠ τόσο με το σύνθημά της όσο και με τις προτάσεις της λέει ότι πρέπει να μπει από φέτος ένα τέλος σε αυτήν τη νάρκη του φοιτητικού κινήματος. Πρέπει ο καθένας να συμμετέχει ενεργά στη λήψη αποφάσεων τόσο ως φοιτητής όσο και αργότερα ως επαγγελματίας. Αν δεν εκφέρει άποψη ο απόφοιτος της ακαδημαϊκής κοινότητας, τότε τις αποφάσεις για θέματα που τον αφορούν (πχ φορολογικό νομοσχέδιο) θα παίρνουν κάποιοι άλλοι.

Ν: Τι θα θεωρούσε η ΠΑΣΠ επιτυχία στις εκλογές του τμήματός μας;

Ζ: Πρώτα από όλα αυξημένη φοιτητική συμμετοχή. Είναι τραγικό να υπάρχουν 1200 εγγεγραμμένοι και να ψηφίζουν περίπου 700, λίγο πάνω από το 50%. Ζητάμε προτάσεις από τους φοιτητές, ζητάμε αντίλογο, ζητάμε έλεγχο για το έργο μας, να μας πουν "εμείς στις γενικές συνελεύσεις αποφασίσαμε αυτό, έχουμε αυτή την πρόταση". Και τότε εμείς, αν κριθούμε ανακόλουθοι, να μην τους ξαναεκπροσωπήσουμε στα συλλογικά όργανα. Δεν μπορούμε να δεχθούμε μέσα στη γενική αδιαφορία ένα τεχνητό "ζέσταμα" του κλίματος των εκλογών που καταλήγει την τελευταία μέρα στα τρένα με τους ψηφοφόρους, στα δωράκια πριν ή μετά το ψηφοδέλτιο κτλ. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πιστεύουμε ότι ο φοιτητής έχει αρκετή κρίση να αποφασίσει, πολλή περισσότερη από αυτή που πιστεύουν κάποιοι και τον υποβαθμίζουν τόσο μέσα στο πανεπιστήμιο.

Ν: Με δεδομένη την εντύπωση που υπάρχει ότι η ΠΑΣΠ είναι ανύπαρκτη στους Ηλ/γους και την αδιαφορία των φοιτητών, πώς καταφέρνει η ΠΑΣΠ να εκλέγει μία έδρα στο ΔΣ; Υπάρχουν συγκεκριμένοι ψηφοφόροι της στο τμήμα;

Ζ: Οι ψηφοφόροι στο πανεπιστήμιο επηρεάζονται από τρεις συνιστώσες. Η μία είναι η ιδεολογία, την οποία φέρουν είτε από το λύκειο είτε από την οικογένειά τους. Γιατί δεν μπορούμε να αρνηθούμε σ'έναν νέο 20 χρονών να έχει πολιτική ένταξη, είναι λάθος αυτό που λέγεται ότι πρέπει να είμαστε ανεξάρτητοι και να στηρίζουμε τους ανεξάρτητους στο πανεπιστήμιο. Η δεύτερη συνιστώσα είναι το ποιες είναι οι θέσεις κάθε παράταξης κεντρικά για όλα τα πανεπιστήμια. Η τρίτη είναι το τι κάνει η συγκεκριμένη παράταξη μέσα στη σχολή. Έχω να πω ότι η ΠΑΣΠ στους Ηλ/γους δεν ενισχύεται τόσο από την τρίτη συνιστώσα λόγω του διπολισμού μεταξύ ΔΑΠ και ΑΡΠΑΤΗ. Φαίνεται σαν να υπάρχει μια συμφωνία να οξύνουν κάθε φορά τα πράγματα, μέχρι και να προπηλακίζονται μεταξύ τους, με στόχο να συσπειρώνουν τον κόσμο τους προ των εκλογών. Η ΠΑΣΠ με τη συμμετοχή στα συλλογικά όργανα, εκεί όπου παίρνονται οι αποφάσεις και όχι στη βαβούρα θα προσπαθεί πάντοτε με την ήρεμη τακτική, την τακτική του διαλόγου, να περάσει το έργο της.

Ν: Θα ήθελα τέλος τη γνώμη σου για το γεγονός ότι η ΕΦΕΕ δεν βγάζει στις φοιτητικές εκλογές συγκεντρωτικά αποτελέσματα.

Ζ: Ο καθένας δίνει γι'αυτό την ερμηνεία που θέλει. Είναι όντως πρόβλημα το ότι δεν λειτουργεί η ΕΦΕΕ. Το πρόβλημα όμως υπάρχει διότι το φοιτητικό κίνημα έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Εμείς δεν ζητάμε το φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του '70. Ζητάμε ένα σύγχρονο φοιτητικό κίνημα που θα παρεμβαίνει, θα ελέγχει και θα επηρεάζει τις εξελίξεις. Αυτό το φοιτητικό κίνημα θα δημιουργήσει και θα κρατήσει μία ζωντανή ΕΦΕΕ. Μπορεί τότε τα προβλήματα να ήταν η ελευθερία της έκφρασης των φοιτητών, η δωρεάν παιδεία, το 15% για την παιδεία, σήμερα όμως το φοιτητικό κίνημα έχει το μεγάλο χρέος να φροντίσει όλοι αυτοί που σπουδάζουν σήμερα στο πανεπιστήμιο να κάνουν αύριο μια σωστή δουλειά σύμφωνα με τους κόπους τους, να υπάρχει μια αξιοκρατία. Αν δεν συμμετάσχουν οι φοιτητές, δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικό κίνημα με συνδικαλιστές-μαριονέτες ή με συνδικαλιστές σε φωτογραφία.

Ν: Ευχαριστούμε.

Ζ: Κι εμείς να ευχαριστήσουμε για την συνέντευξη. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια προσπάθεια μέσα στο Πολυτεχνείο και εκφράζουμε τη λύπη μας που δεν έγινε μια συζήτηση με τις άλλες παρατάξεις (αυτό πιστεύουμε ήταν το ζητούμενο). Το λόγο που δεν έγινε η συζήτηση που είχατε προγραμματίσει ας τον κρίνει ο κάθε φοιτητής μόνος του.

Τη συνέντεξη πήραν και επιμεληθηκαν οι

Στέφανος Χριστάκης ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (epixeirhmatias :)) Άλλα άρθρα του Γιάννης Ξηρουχάκης ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (διδάκτωρ τρομάρα μου...) Άλλα άρθρα του