Αποκλειστικό! Το ΝΥΓΜΑ βρήκε τον Ομάμα Μπιν Λάντεν στο κρησφύγετο του και κατάφερε να αποσπάσει μια αποκλειστική συνέντευξη, η οποία όχι μόνο θα κάνει πάταγο, αλλά θα καταστήσει το ΝΥΓΜΑ το εγκυρότερο μέσο ενημέρωσης στην υφήλιο. Από αύριο όλοι θα μιλάνε για μας και παρόλο το δέλεαρ των 5.000.000 $, δεν πρόκειται να αποκαλύψουμε που βρίσκεται κρυμμένος ο Σαουδάραβας κροίσος. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν μιλάει για όλα, για τα παιδικά του χρόνια, για τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχει αναλάβει την ευθύνη, για την ανάμειξη του στο χτύπημα στις Η.Π.Α. καθώς και για άγνωστες πτυχές της ζωής του...

ΟΣΑΜΑ : Καλώς ήρθατε στο φτωχικό μου...

ΝΥΓΜΑ : Ναι, αλλά παραείναι φτωχικό αυτό το αχούρι. Καλά, κάλφας είσαι; Τι τα κάνεις τόσα λεφτά; Μασούρι; Τράβα αγόρασε κάνα καναπέ ρε τουρκόγυφτε να καθόμαστε σαν άνθρωποι...

Ο : Μα...

Ν : Δεν έχει μα και ξεμά... άντε λέγε τώρα...

Ο : Μα...

Ν : ΕΙΠΑΜΕ! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑ!!! ΛΕΓΕ!!!

Ο : ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΚΑΤΙ;;;

(Στο σημείο αυτό πλακώσανε οι Ταλιμπάν με τα γιαταγάνια και τα ντουφέκια, οπότε αναγκαστικά ρίξαμε λίγο τους τόνους.)

Ν : Ε, ναι έχεις δίκιο... Λοιπόν. Πες μας Οσάμα, όταν ήσουν μικρός ο μπαμπάς σου σε αγαπούσε;

Ο : Ο μπαμπάς μου... είχε άλλα 52 παιδιά... αμφιβάλλω αν γνώριζε καν την ύπαρξή μου...

Ν : Α ναι ε; Και πόσες γυναίκες είχε;

Ο : Πέντε...

Ν : Τι πέντε;

Ο : Τι πόσες;

Ν : Γυναίκες είπαμε ρε Οσάμα! Δεν παρακολουθείς;

Ο : Με συγχωρείτε... με απασχολεί κάτι πολύ σημαντικό... και το μυαλό μου είναι συνέχεια εκεί...

Ν : Τι είναι αυτό Οσάμα; Πες μας να ξελαφρώσεις.

Ο : Να... πριν πολλά χρόνια... όταν έφυγα από τη Σαουδική Αραβία... είχα ξεχάσει το θερμοσίφωνα αναμένο... άραγε θα τον έχει κλείσει κανείς ή θα τους έρχεται ο λογαριασμός φουσκωμένος και δεν θα ξέρουν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό...

(Στο σημείο αυτό ο Οσάμα ξεσπάσει σε λυγμούς. Πέρασε περίπου ένα τέταρτο για να συνέλθει.)

Ν : Εντάξει Οσάμα; Είσαι καλύτερα τώρα;

Ο : Ναι (είπε ρουφώντας τη μύτη του και σκουπίζοντας το τελευταίο δάκρυ του), συνεχίζουμε παιδιά;

Ν : Οκ! Φώτα! Μοτέρ! 5 – 4 – 3 – 2 – 1 Φύγαμε!

Ο : Καλά ρε παιδιά, ταινία γυρίζουμε;

Ν : Όχι μωρέ, μην ψαρώνεις. Απλά για να δώσουμε λίγο αίγλη στο γεγονός...

Ο : Ααα....

Ν : Ου! Λοιπόν, συνεχίζουμε. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να απαρνηθείς τα πλούτη σου και την πολυτελή ζωή σου και να πάρεις τα βουνά και να πολεμάς τους Αμερικάνους;

Ο : Έφτασε λοιπόν η στιγμή να μάθετε όλη την αλήθεια. Για όλα φταίει η Κάθυ. Η ψηλή, ξανθιά, γαλανομάτα Αμερικανίδα που συνάντησα στο Πανεπιστήμιο. Με το που την είδα έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου... την ερωτεύτηκα παράφορα... την ήθελα σαν κολασμένος. Αυτή όμως ούτε που γύριζε να με κοιτάξει. (Eδώ μπαίνουν τα βιολιά.) Περνούσα ώρες ατέλειωτες κάτω από το παράθυρό της τραγουδώντας της μουσουλμανικούς ύμνους. Έκανα σχέδια για το γάμο μας και τα πολλά παιδιά που θα μου γεννούσε. Τις έγραφα ερωτικές επιστολές με φλογερά ποιήματα πάθους. Τις έστελνα λουλούδια κάθε μέρα. Έφτασα στο σημείο να αγοράσω το ανθοπωλείο της γειτονίας και να το γράψω στο όνομά της, αλλά τίποτα... η Κάθυ ούτε ένα «γεια» δεν γύριζε να μου πει. Ώσπου ένα βροχερό βράδυ πήρα τη μεγάλη απόφαση. «Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό!» είπα μέσα μου και πήγα... Και μου βγήκε σε κακό! Χτύπησα στο κουδούνι του δωματίου της κρατώντας ένα τεράστιο μπουκέτο... Την πόρτα άνοιξε ένας αράπης γυμνός, με ένα «εργαλείο» ΤΟΣΟ με το συμπάθιο. Σοκαρίστηκα... το μόνο που κατάφερα να ψελλίσω ήταν : «Η Κάθυ...;». Τότε ο αράπης φώναξε : «Μάικλ! Που είναι η Κάθυ;». Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι μία βαριά αντρική φωνή να απαντάει : «Είναι με τον Σκότυ και τον Ντέιβιντ! Κρατήσου λιγάκι ανυπόμονε!». Όταν συνήλθα ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου φορώντας μία κόκκινη φανέλα που έγραφε «Ταύροι» και είχε το νούμερο 23 στην πλάτη. Αυτό ήταν! Κάτι έσπασε μέσα μου... Η γυναίκα που αγαπούσα περνούσε το βράδυ τις με μία ομάδα του ΝΒΑ!!! Θόλωσα... Άρχισα να ουρλιάζω! Σκέφτηκα στην αρχή να αυτοκτονήσω, αλλά μετά είπα : «Όχι! Θα το πληρώσεις πολύ ακριβά αυτό που μου έκανες τσούλα! Εσύ και όλη η Αμερική σου!». Ύστερα έβγαλα ένα σατανικό γέλιο και αστραπές έσχισαν τον ουρανό, όπως ακριβώς στις ταινίες, και έφυγα για πάντα στα βουνά...

Ν : Καλό το παραμύθι σου, αλλά δεν έχει δράκο... Πες μας τώρα Οσάμα, όλες οι τρομοκρατικές ενέργειες, για τις οποίες έχεις αναλάβει την ευθύνη έγιναν για αυτό το λόγο; Για να εκδικηθείς την Κάθυ;

Ο : Ναι! Σε κάθε στόχο που χτυπούσα, είχα πληροφορίες από τους πράκτορές μου ότι βρισκόταν εκεί η Κάθυ! Δυστυχώς όμως ακόμα δεν κατάφερα να την πετύχω... κατά κάποια σατανική σύμπτωση πάντα έλειπε τελικά από τον τόπο της καταστροφής...

Ν : Και το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα; Ήταν και αυτό δική σου ενέργεια; Ήταν και αυτό μία μάταιη προσπάθεια να θέσεις τέρμα στη ζωή της Κάθυ;

Ο : ΝΑΙ!!! Αν και τελικά πάλι δεν τα κατάφερα... Και είχα τόσο συγκεκριμένες και σίγουρες πληροφορίες αυτή τη φορά! Τις οποίες μάλιστα τις είχα συλλέξει ο ίδιος!

Ν : Πες μας Οσάμα, πες μας για τις πληροφορίες!

Ο : Ακούστε... Το πρωί της μοιραίας Τρίτης πήρα τηλέφωνο στο σπίτι τις Κάθυ. Το σήκωσε η μητέρα της. «-Γεια σας, την Κάθυ, θα ήθελα παρακαλώ.» «- Η Κάθυ δεν είναι εδώ τώρα αγόρι μου, έχει πάει για καφέ.» «-Ε... μήπως ξέρετε που πήγε;» «-Αχ, θα σε γελάσω παλικάρι μου, άκουσα μόνο που έλεγε με τις φίλες τις κάτι για σέντερ και κάτι για πέντε...» «-Ευχαριστώ, ευχαριστώ, θα ξαναπάρω!» Αυτό ήταν! Ήταν παραπάνω από προφανές ότι η Κάθυ είχε πάει για καφέ στο γουόρλντ τρέιντ σέντερ ή στο πεντάγωνο! Αυτοί ήταν οι δύο στόχοι που θα έπρεπε να πλήξω! Αμέσως οργάνωσα τις απαραίτητες αεροπειρατείες και έστειλα τα αεροπλάνα στους στόχους τους!

Ν : Και τελικά; Κατάφερες να αποτελειώσεις την Καθυ; Θα σταματήσει επιτέλους αυτό το μακελειό;

Ο : Αααχχχ... δυστυχώς πάλι κατάφερε να ξεφύγει... Το απόγευμα που πήρα ξανά σπίτι της για να ακούσω τη μητέρα της να μου ανακοινώνει κλαίγοντας το θάνατό της, αυτή μου είπε «- Η Κάθυ τώρα κοιμάται, μπορείς να την πάρεις αργότερα;» «-Γυ... γύρισε τελικά; Δεν ήταν στο γουόρλντ τρέιντ σέντερ ή στο πεντάγωνο;;;» «-Αχ, τελικά αγόρι μου εννοούσε ότι θα έβγαινε με τον σέντερ της ομάδας, που και από τους πέντε τον έχει πιο μεγάλο!» «-....»...

Ν : Τέτοια γκαντεμιά ε; Να έχεις τέτοιες πληροφορίες και να μην καταφέρνεις να πετύχεις το στόχο σου... Δηλαδή να υποθέσουμε ότι θα συνεχίσεις να τις τρομοκρατικές ενέργειες στην Αμερική μέχρι να εξουδετερώσεις την Κάθυ, ε;

Ο : Ναι! Έχω κηρύξει Τζιχάντ ενάντια στην Κάθυ και δε θα σταματήσω μέχρι να την αφανίσω! Αυτό σημειώστε το, κάνει και ομοιοκαταληξία, μπορεί να γίνει καλό σουξέ.

Ν : Και δε φοβάσαι; Οι Αμερικάνοι σε έχουν επικηρύξει. Σε θέλουν νεκρό η ζωντανό. Είσαι wanted dead or alive! Άσε που θα αρχίσουν να βομβαρδίζουν και όποιον πάρει ο χάρος...

(Στο σημείο αυτό ο Οσάμα έβαλε το CD των Bon Jovi και άρχισε να τραγουδάει «I’m a cowboy, on a steel horse I ride, I’m wanted (wanted), dead or alive». Όλοι καταλάβαμε πως δεν ήθελε να απαντήσει στην ερώτηση αυτή ή πως απλά δεν τον ένοιαζε η αντίδραση των Αμερικανών. Κάναμε ότι δεν καταλαβαίνουμε και προχωρήσαμε στην επόμενη σημαντική ερώτηση.)

Ν : Οσάμα, πες μας με το χέρι στην καρδιά. Τι ομάδα είσαι;

Ο : Παρακολουθώ χρόνια το διεθνές ποδόσφαιρο και μία ομάδα που έχω ξεχωρίσει είναι ο Ατρόμητος Περιστερίου. Είμαι φανατικός οπαδός της και σας το δηλώνω απερίφραστα, σύντομα θα μας δείτε και στην Εθνική Κατηγορία!

Ν : Να υποθέσουμε ότι και ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής είναι Έλληνας;

Ο : Φυσικά! Έχω ίνδαλμά μου τον Νταρακλίτσα και τον Κουρουκερέζη. Επίσης όταν ήμουν μικρός θαύμαζα τον Καρούλια και τον Μαλουμίδη!

Ν : Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;

Ο : Μου αρέσει πολύ το «First we take Manhattan» και το «First be a woman», καθώς και το κλασσικό «Daddy cool». Έχω ξεχωρίσει επίσης και ένα ελληνικό της Λίτσας Γιακγούση το «Όταν βλέπω αεροπλάνο, μου ΄ρχεται να σου την κάνω». Α, και ένα του Ρόκκου είναι καλό... αυτό που λέει «Θα τα βάλω όλα μπουρλότο, να γλιτώσω ρε γαμώτο»!

Ν : Οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες; Πες μας από το διεθνή, αλλά και τον Ελληνικό χώρο.

Ο : Θαυμάζω πολύ την Kylie Minogue, τους N-sync, τους Backstreet boys και τους Megadeath. Όταν θέλω να ακούσω κάτι ποιο ποιοτικό προτιμώ Britney Spears και New kids on the block. Στην Ελλάδα νομίζω ότι ο Γιάννης Φλωρινιώτης και ο Τόλης Τσιμογιάννης είναι οι κορυφαίοι. Οι One έχουν κάνει πολύ καλή δουλεία επίσης. Από κλασσικούς προτιμώ Μάγια Μελάγια, Μπέμπα Μπλανς, Τάκη Μπουλουγουρά και Ανέτα Μαρμαρινού.

Ν : Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία;

Ο : Η ταινία σήμανσης με την οποία περικλείουν τα σημεία στο οποία έχω εκδηλώσει τρομοκρατική επίθεση!

Ν : Τι ζώδιο είσαι;

Ο : Κατά καιρούς αλλάζω... αυτή την εποχή είμαι Δίδυμος... πύργος! Χαχαχαχα!

Ν : Ποία είναι η σχέση σου με τον Μίστερ Μπιν κύριε Μπιν Λάντνεν;

Ο : Η ταινία που παρακολουθήσατε βασίζεται σε φανταστικά γεγονότα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.

Ν : Νομίζουμε ότι πλέον έχουμε μάθει τα πάντα για σένα Οσάμα. Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχώρησες και σου ευχόμαστε να την πετύχεις σύντομα την Κάθυ, πριν καταστρέψεις όλο το σύμπαν!

Ο : Εγώ σας ευχαριστώ παιδιά μου. Α και που ‘στε; Όπως θα φεύγετε δεν πετάγεστε και μία από το πατρικό μου στη Σαουδική Αραβία να δείτε τελικά αν είναι κλειστός ο θερμοσίφωνας;

Ν : ........

Διονύσης Φραγκούλης ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (IT Consultant)