Τι συμβαίνει όταν το Κ γίνεται Λ...

Δηλαδή τι να κάνω τώρα; να σας πω δέκα βήματα για να της μοιάσετε; (Touch Καλομοίρα στεπ μπαί στεπ) να μιλήσω για τη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα που είναι θέση μιας «κακομοίρας»; ...παραπέμποντας τελικά και στην εικόνα μιας κακόμοιρης χώρας; να σας πω πόσο σημαντικό μου φαίνεται να βρίσκεται σε ένα άθλιο ριάλιτι κρυμμένο ένα διαμάντι; να πω ακόμα πόσο φοβάμαι που αυτό το κορίτσι το έχουν πάρει τα «τσακάλια» στα χέρια τους (τα τσακάλια του τραγουδιού, της τηλεόρασης, των φτηνών τηλεοπτικών περιοδικών, των κουτσομπόλικων στηλών) και δεν ξέρω – η μάλλον φοβάμαι πως ξέρω – ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Να ξεκινήσω από το domain (σόρυ από το όνομα ήθελα να πω) πρώτα: Είναι αυτός ο τύπος ονόματος–οιωνού, που δίνουν παραδοσιακά οι λαοί στα παιδιά τους, όταν με τη γέννηση ενός παιδιού αναμένεται και η έλευση κάποιου σημαντικού γεγονότος. Ας πούμε στην περίοδο '40-'45 τα περισσότερα κορίτσια που γεννήθηκαν ονομάστηκαν Ειρήνη. Ήταν ένα τρόπος να ξορκίσουν το κακό του πολέμου και συγχρόνως αυτό το καινούριο πλάσμα έφερνε τη δύναμη που θα το σταματούσε. (όπως και στους αρχαίους μύθους, για παράδειγμα Ηρακλής που από την κούνια του ακόμα έσφιγγε το λαιμό των ερπετών). Φαίνεται πως οι Ελληνο-αμερικανοί γονείς (μετανάστες σε ξένη χώρα) περίμεναν μία καλύτερη μοίρα και για τους ίδιους και για τη κόρη τους. Και να που η ευχή πραγματοποιήθηκε. Το παιδί πέρα από το βραβείο του ριάλιτι έκανε συμβόλαιο και ήδη εργάζεται στο σήριαλ που «έφτιαξε» διάφορους καινούριους ηθοποιούς και τους έκανε να σταθούν στα πόδια τους οικονομικά και σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα το σήριαλ ανέδειξε και δύο ηθοποιούς- βουλευτές («Σελήνη» και «Αστυνόμος») ...τα ξέρετε αυτά να μη συνεχίσω.

Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο όμως αυτές τις μέρες είναι ότι οι δημοσιογράφοι μιλώντας με ηθοποιούς, πολιτικούς, επιτυχημένους τραγουδιστές ρωτάνε οπωσδήποτε τη γνώμη τους για το φαινόμενο Καλομοίρα. Δεύτερη ερώτηση η κίνηση του Σαββόπουλου να τη φέρει στο Ηρώδειο για ένα χέπι μπέρθντεϊ.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι είναι το πιο αυθόρμητο πλάσμα, που εμφανίστηκε ποτέ στις οθόνες μας. Αν κάνω μια αναδρομή θα πω ότι στις πρώτες εμφανίσεις της η Ελένη Ράντου έβγαλε ένα αντίστοιχο πρόσωπο, η Βουγιουκλάκη σε κάποιους κινηματογραφικούς ρόλους της και ίσως και η γνωστή «Σελήνη» της Λάμψης που έβγαζε μια δραματοποιημένη αθωότητα, που όμως νομίζω ότι ήταν όλες αυτές οι περιπτώσεις περισσότερο ρόλος και λιγότερο ο εαυτός τους. Εδώ λυπάμαι πολύ αν θα σας απογοητεύσω αλλά θα αναγκαστώ να κάνω προβλέψεις. Η Καλομοίρα θα είναι η επόμενη βουλευτής που βγαίνει από την Λάμψη. Αν ήμουν αρχηγός κόμματος θα έκανα όπως ο Κυριακού θα έτρεχα να την «κλείσω» αμέσως και αν μπορούσα θα την έβαζα σε μονοεδρική (μη γελάτε θα επανέλθω σ’ αυτό το ζήτημα).

Να δούμε τώρα που βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας. Το προφανές είναι ο αυθορμητισμός της. Είναι ο εαυτός της. Μάλιστα καταφέρνει να δείχνει ορίτζιναλ χωρίς να είναι «επιθετική». Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη τηλεόραση γυναίκες, που είναι αυθεντικές και όχι στημένες, αλλά συνήθως διοχετεύουν αυτό το χαρακτηριστικό τους σε επιθετικότητα ενάντια στην αδικία, που επικρατεί στην κοινωνία μας. Εδώ μιλάμε για ένα πλάσμα (με όλη τη σημασία της λέξης) που εκπέμπει περισσότερο παιδικότητα παρά σεξουαλικότητα. Δείχνει να είναι γεννημένη για να ζει μέσα στα μίντια και θα μπορούσε άνετα να διαφημίσει προϊόντα, που απευθύνονται στη νεολαία με εξασφαλισμένη την επιτυχία. Το μόνο σημείο που με γεμίζει θλίψη είναι ότι το φαινόμενο Καλομοίρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ανώτερο σημείο εξέλιξης. Θέλω να πω ότι αν κάποιος προσπαθούσε να «κατασκευάσει» μία τηλεοπτική προσωπικότητα είτε για να πετύχει ακροαματικότητες είτε για να προωθήσει νεανικά προϊόντα (και πετύχαινε η συνταγή) το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν κάποια σαν την Καλομοίρα. Πολύ φοβάμαι ότι από εδώ και στο εξής δεν θα υπάρχει εξέλιξη. Δεν μπορεί να γίνει τίποτε καλύτερο. Η Καλομοίρα είναι αυτό που είναι και νομίζω πως αν τα μίντια την προβάλουν καθημερινά και με τους ρυθμούς που το κάνουν σήμερα η εικόνα της θα φθαρεί.

Προσπαθώντας να εξιχνιάσω περισσότερο τις συνθήκες που διαμόρφωσαν αυτό το πλάσμα παρατηρώ αρκετές «συμπτώσεις» που δίνουν στην Καλομοίρα το πλεονέκτημα να προβάλλει αυτό το τέλειο τηλεοπτικά πρόσωπο σήμερα, δεκαπέντε χρόνια μετά τη γέννηση της ιδιωτικής TV.

Πολιτισμικά το κορίτσι βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ελλάδα. Αυτό τι σημαίνει; Ότι μπορεί να είναι «ζωντανή» χωρίς να την επηρεάζουν αρνητικά οι κακές συνθήκες γύρω της. Χρησιμοποιεί αυτή μικτή γλώσσα αγγλικά και ελληνικά, σε μια εποχή που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη αυτή η χρήση της, λόγω κινητής τηλεφωνίας, λόγω ίντερνετ, λόγω τσατ, λόγω μεγαλύτερης εμπλοκής της νεολαίας σε όλα αυτά τα φαινόμενα που τελικά και μόδα είναι και μία ευκολία επικοινωνίας προσφέρουν και κυρίως απομακρύνουν τη νεολαία από τους βαρετούς μεγάλους, που μιλάνε για βιασμό της γλώσσας, για τα αρχαία ελληνικά, για όλα αυτά που έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια. Φυσικά εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι πίσω από αυτά υπάρχει μία μεγάλη αγορά προϊόντων με πελάτες-στόχους τους νέους.

Ψυχολογικά έχουμε να κάνουμε με τον αυθορμητισμό που λειτουργώντας καταλυτικά παραβιάζει κάθε κανόνα με αποτέλεσμα να βγάζει ένα εκπληκτικό πρόσωπο στη τηλεόραση. Προσέξατε ότι δεν εισπράττει τα υπονοούμενα και τις αιχμές που κρύβουν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων; Κάθε φορά πριν απαντήσει παίρνει το ύφος παιδιού που προσπαθεί να θυμηθεί. Δύσκολα θυμώνει κι ακόμα πιο δύσκολα γυρίζει να κεραυνοβολήσει κάποιον με τα λόγια της. Νομίζω ακόμα πως της βγαίνει σε καλό η δυσκολία να κατανοήσει το εδώ περιβάλλον της χοληστερίνης (και της χολής) των μίντια γι αυτό και δεν εισπράττει τη βία που εκπέμπουν, οπότε μπορεί να δίνει εκείνες τις απίθανες απαντήσεις.

Με λίγα λόγια έχουμε ένα φαινόμενο «χρονοθήκης». Ένα κορίτσι που μεγάλωσε στο παραδοσιακό κλίμα των ελλήνων μεταναστών, που διατηρεί τη φρεσκάδα του και τη παιδικότητα του, που δείχνει μία άλλη θηλυκότητα απαλλαγμένη από όλα αυτά τα ψεύτικα στοιχεία, που δεν την έχει αγγίξει αυτό το μακρύ χέρι της μόδας και της κατανάλωσης που μετατρέπει τα κορίτσια σε χριστουγεννιάτικα δέντρα, που δεν θεωρεί τις πλάκες που τις κάνουν οι άλλοι καζούρα αλλά χιούμορ, που εκπέμπει μια εξωστρέφεια που θα τη ζήλευε ένας γνωστός κάτοικος του γειτονικού Μανχάταν, ο Γούντι Άλεν! ...ακόμα και μετά από αρκετά χρόνια ψυχανάλυσης. (Δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω τέτοιες υπερβολικές συγκρίσεις, απλά αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας καριέρας στο εξωτερικό ...γιου νόου;)

Θέλοντας να προσδιορίσω καλύτερα αυτό το σπάνιο φαινόμενο θα μιλήσω με αρνήσεις λέγοντας τι δεν είναι η Καλομοίρα. Δεν είναι πίναπ-γκερλ, δεν χρησιμοποιεί το σεξαπίλ της για να σε κατακτήσει, δεν είναι γυναίκα που παιδιαρίζει για να τη προσέξεις και νομίζω ότι περνάει αυτή τη φάση που μιλάει ακόμα το παιδί μέσα της.

Με φυσικότητα δηλώνει ότι δεν γνωρίζει το Χατζηνικολάου, δεν γνωρίζει το πρόεδρο δημοκρατίας, δεν γνωρίζει το πρωθυπουργό και όταν μαθαίνει κάτι που δεν ξέρει, λεει εκείνο το χαριτωμένο: «Οου ρίλι;»

Τέλος χρησιμοποιεί τα επιφωνήματα όχι για να προκαλέσει τη προσοχή και για φθηνό εντυπωσιασμό αλλά γιατί πραγματικά τα νιώθει κάθε φορά.

Επιστρέφω τώρα στην πολιτική. (όπως σας είχα υποσχεθεί) Νομίζω ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε και τρίτο πρόσωπο από τη Λάμψη στη βουλή. Δεν ξέρω τώρα αν αυτό δημιουργεί κάποιου είδους ασυμβίβαστο, αν μπορεί ένας ιδιωτικός τηλεοπτικός να στέλνει καινούρια πρόσωπα στο κοινοβούλιο χωρίς να υπάρχουν προβλήματα με τη διανομή της κρατικής διαφήμισης σ’ αυτά τα μέσα.

Επίσης δεν γνωρίζω κατά πόσον σαν «βουλευτίς» μπορεί να ακολουθήσει φιλοαμερικανική πολιτική και να μας εμπλέξει σε ιστορίες όπως το Ιράκ, το κυνήγι του Μπιν Λάντεν και όλα αυτά τα απίθανα που συμβαίνουν με τη δίψα για πετρέλαιο και τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών του πλανήτη. Ίσως ο Σαββόπουλος κάτι ήξερε και την έφερε στο Ηρώδειο μέσα στη τούρτα, αν και ο ίδιος άνθρωπος χρόνια πριν όταν τραγούδησε «τα τραπεζάκια έξω» στο Παλέ ντε σπορ, κλώτσησε μία μεγάλη ανθοδέσμη που του έδωσαν οι φίλοι του για τα γενέθλιά του. Και είπε τότε υποτιμητικά: «Τι τη θέλατε τη σαλάτα;». Ευτυχώς που η μνήμη εξασθενεί εύκολα σήμερα λόγω φόρτου πληροφοριών.

Όλα αυτά όμως πρόκειται να συμβούν στο απώτερο μέλλον και ενδιαφέρουν όσους φροντίζουν για το μέλλον των παιδιών τους. Εμείς σήμερα απλά θα επιμείνουμε στη θέση μας: "Kalomoira for ever".

THEODOROS PRITZIS ΙΑΤΡΙΚΗ Άλλα άρθρα του