Σήμερα σε περίμενα
μετά που τηλεφώνησες, σε περίμενα περισσότερο
όταν χτύπησε το κουδούνι έτρεξα ν' ανοίξω
στο άνοιγμα της πόρτας κοίταζα χαμηλά
είδα πρώτα το δεξί σου γόνατο
κάτω απο τη μαύρη φουστίτσα άσπριζε στρογγυλό
ανέβασα λίγο απότομα το βλέμμα μου
αντίκρυσα τα δικά σου κατασκότεινα μάτια κι έπεσα
έπεσα κάτω, ανάσκελα στο πάτωμα, λυώμα εντελώς
έτρεξες στη μικρή κουζίνα για νερό
έριξες μπόλικο στο πρόσωπό μου χωρίς αποτέλεσμα
δε γινόταν να συνέλθω

ντρεπόμουν κιόλας για την κατάντια μου
ο πόθος με είχε καταλύσει
γέλασες ειρωνικά και ξύπνησα
σηκώθηκα αργά αργά
προχώρησα εμπρός προς το γραφείο
άνοιξα το φάκελο με τα χαρτιά
άρχισα τις υποδείξεις σα να μη συνέβη τίποτα
απολύτως τίποτα
μάζεψες τα χαρτιά γνέφοντας θετικά
τα παράλογα αιτήματά μου παραβλέποντας
σηκώθηκες να φύγεις
έφυγες τελικά
έμεινα μόνος στο γραφείο
κάθησα ως αργά, ώσπου ξημέρωσε
σκεφτόμουν τη στιγμή της αδυναμίας μου
έκλαψα επειδή κατάλαβα πως σ' έχασα
σ' έχασα επειδή όλο πέφτω
όλο πέφτω κάτω
άλλη φορά δε θα κοιτάζω χαμηλά
το γόνατό σου με παραλύει
ούτε ψηλά θα κοιτάζω
τα μάτια σου μου δίνουν τη χαριστική βολή
θα βλέπω πέρα απο σένα
θα σε βλέπω
σα να είσαι διάφανη
αχ, μόνο να μη ξαναπέσω!
κι αν πάω να γλυστρήσω
να κρατηθώ απ' τη μέση σου

Ροδιά Μαρίνου ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (ελευθερος επαγγελματίας) Άλλα άρθρα της