Διστάζεις να αποδεχθείς το αναπόφευκτο
Φοβάσαι να βυθιστείς σε δύο καφετιά αρχιπέλαγα
Ντρέπεσαι να πιεις καφέ με τη Μοίρα σου
Αρκείσαι στο να μελετάς αντιδράσεις
Γράφεις ασυνάρτητα
Το ασύλληπτο σε βαραίνει. Κι όμως σε απογειώνει
Ο χορός δεν σου πάει. Κι όμως σε παρασύρει
Το φεγγάρι είναι πάλι ίδιο. Κι όμως σου χαμογελάει
Οι στιγμές σου μεγαλώνουν. Κι όμως σου ξεφεύγουν
Δεν προσπαθείς να νιώσεις, μα να καταλάβεις
Δεν προσπαθείς να μάθεις, μα να αντιληφθείς
Δεν προσπαθείς να καρπωθείς, μα να ξεκουραστείς
Σηκώνεις το κεφάλι
Ανοίγεις τα μάτια
Πού πήγε όλη η αγάπη;