Το ζήσαμε και αυτό!! Ομάδα καλλιτεχνών συσπειρώθηκε δυναμικά εναντίον της αστυνομικής επέμβασης σε βάρος του καλλιτεχνήματος στην έκθεση «Η σύγχρονη ελληνική σκηνή» στο πλαίσιο της Art(;) Athina το οποίο απεικόνιζε σε βίντεο την «αυτοσκόπηση» γυνής απροσδιορίστου φυσικής εμφανίσεως, με μουσική υπόκρουση τον Εθνικό μας Ύμνο.

Ζούμε στη χώρα του ακαταλόγιστου, αυτό είναι γνωστό τοις πάσι. Ζούμε την εποχή της αλλοτρίωσης κάθε αξίας… και αυτό το γνωρίζουμε. Είμαστε η γενιά των νεοηλιθίων (ναι, και αυτό το γνωρίζουμε!!!!). Αλλά ότι έχουμε ήδη αποδεχθεί – είτε επίσημα, είτε ατύπως – να μας αντιμετωπίζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας ορισμένοι δήθεν ευφυείς, αυτό δεν ξέρω κατά πόσον το διακρίνουμε:

1) Σύμφωνα με τα άρθρα 61 και 62 του Συντάγματος, ο (Νέο)Έλλην αντιπρόσωπος του Έθνους έχει το «ανεύθυνον» και το «ακαταδίωκτον» κατά τη διάρκεια της βουλευτικής του θητείας, εκτός αν η φιλοτιμία του τον ωθήσει σε αίτημα άρσης της ασυλίας του (Καλά, εδώ γελάνε…).

2) Ο (Νέο)Έλλην δημοσιογράφος – λέγε με και «αναζητητή της αλήθειας» - δικαιούται κατά δήλωση των πλέον όψιμων εκπροσώπων του το ακαταλόγιστο, το «υπεράνω», προκειμένου να ασκήσει σε βάθος το λειτούργημά του (Ακόμα και όταν αφορά σε ιδιωτικές εκφράσεις ή στιγμές πένθους, για παράδειγμα)

3) Ο (Νέο)Έλλην αθλητής διεκδικεί συγκεκαλυμμένα την υπέρβαση του κωλύματος της στρατιωτικής του θητείας, στο πλαίσιο της αποφυγής παρακώλυσης της επαγγελματικής του δραστηριότητας (κοίτα ρε παιδάκι μου, κι εγώ που νόμιζα ότι εμείς οι υπόλοιποι εργαζόμαστε. Μάλλον κάτι άλλο θα κάνουμε, δεν εξηγείται αλλιώς…)

4) Ο (Νέο)Έλλην καλλιτέχνης απαιτεί το σεβασμό στην ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, ακόμα και στις περιπτώσεις που υπό κανονικές συνθήκες θα αντιμετωπίζονταν ως «προσβολή της δημοσίας αιδούς». Ο καλλιτέχνης όμως ανήκει σε ένα ανώτερο επίπεδο νομικής προστασίας, λόγω – προφανώς - πνευματικής υπεροχής (προσοχή μη σπάσει το καλάμι).

Υπάρχουν αμέτρητα άλλα παραδείγματα, όρεξη να έχει κανείς να ανακαλεί στη μνήμη του. Το πρόβλημα εντοπίζεται ακριβώς σε αυτό το σημείο : ο (Νέο)Έλλην γαλουχείται πλέον στη νοοτροπία της άνευ όρων ελευθερίας. Αγνοείται παντελώς το γεγονός ότι η υπέρβαση των ελευθεριών οδηγεί στο φασισμό ή την απόλυτη αναρχία. Η ατομική ελευθερία υποσκελίζει το σεβασμό στα δικαιώματα του συμπολίτη και διαβρώνει συστηματικά τη συνεκτικότητα του κοινωνικού ιστού στο όνομα της διεκδίκησης του δικαιώματος της έκφρασης. Στο βαθμό όμως που κάνουμε αποδεκτό το δικαίωμα κάποιων στο απόλυτα «ακαταλόγιστο» δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για εξτρεμιστικές συμπεριφορές από τους αντιδρώντες αδικημένους. Ας διαφυλάξουμε λοιπόν το δικαίωμα της ατομικής ελευθερίας, μόνο σε συγκερασμό με το σεβασμό στη συλλογικότητα.

Κωστάκης Ιωάννου ΔΗΜΟΣΙΟ (Δημόσιος Υπάλληλος) Άλλα άρθρα του