Μπορεί να ακούγεται σαν όνειρο θερινής νυκτός ή σαν παράνοια του γράφοντος.
Είναι όμως, πραγματικότητα.
Λύση στο Κυπριακό έχει δοθεί από πολλού και πλειστάκις. Kαι είναι καθ΄ όλα «Δίκαιη, Βιώσιμη και Λειτουργική».
Είχε βέβαια ξεχασθεί, ακόμη και από την πλευρά μας και είχε, λίγο πολύ, εγκαταλειφθεί, λόγω της μακροχρόνιας άρνησης της Τουρκίας να την αποδεχθεί και της απροθυμίας του Διεθνούς παράγοντα να την επιβάλει.
Ευτυχώς, χάριν στο ολέθριο λάθος της Τουρκίας να συνοδεύσει την υπογραφή του πρωτοκόλλου της τελωνιακής τη ένωσης με τα 10 νέα κράτη μέλη της Ε.Ε. με τη γνωστή δήλωση περί μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, επαναφέρθηκε στο προσκήνιο επισκιάζοντας το φάντασμα του νεκρού τερατουργήματος Ανάν, με τη φράση πού συμπεριελήφθη στην αντιδήλωση των 25 ότι, η EE υποστηρίζει σταθερά λύση λύση του Κυπριακού πού θα είναι «στα πλαίσια των ψηφισμάτων του Σ.Α. του Ο.Η.Ε και σύμφωνη με τις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε η Ε.Ε.»!!

Όπως, όμως, είναι γνωστό, με βάση τα επικληθέντα από τους 25 ψηφίσματα, το «Κυπριακό Πρόβλημα» συνίσταται, ως προς το ένα από τα δύο σκέλη του, κυρίως, σε:
- παράνομη εισβολή στο νησί από την Τουρκία
- παράνομη κατοχή του 40% του νησιού από την Τουρκία
- παράνομο εποικισμό της Κύπρου από την Τουρκία
- παράνομη δημιουργία της ανύπαρκτης διεθνώς «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» από την Τουρκία
- παραβίαση από την Τουρκία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της Κύπρου (παράνομη εκδίωξη από τις εστίες τους 200.000 Ελληνοκυπρίων, παράνομη ιδιοποίηση ελληνικών περιουσιών, παράνομη παρεμπόδιση της επιστροφής των προσφύγων στις εστίες τους και της ελεύθερης διακίνησης των κατοίκων του νησιού κ.λ.π., κ.λ.π, όλα από την Τουρκία.

Με βάση τα καταγραφέντα στοιχεία του προβλήματος, τόσο τα επικληθέντα ψηφίσματα του Σ.Α όσο και αντίστοιχα ψηφίσματα και αποφάσεις των Οργάνων της ΕΕ, υποδεικνύουν ή μάλλον υπαγορεύουν, με απόλυτη σαφήνεια, ΤΗ λύση:
1. Αμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και άρση των τετελεσμένων της κατοχής.
2. Αμεση αποχώρηση ΟΛΩΝ των εποίκων.
3. Αμεση κατάργηση και εξαφάνιση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.
4. Αμεση επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.
5. Αμεση απόδοση των ελληνοκυπριακών περιουσιών στους ιδιοκτήτες τους.
6. Αμεση άρση όλων των εμποδίων πού θέτει η Τουρκία στην Κυπριακή Δημοκρατία σε διάφορους Διεθνείς Οργανισμούς κ.λ.π.
7. Αμεση αποκατάσταση της ακεραιότητας της Κύπρου και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ολόκληρο το νησί.

Με βάση, λοιπόν, τα αδιαμφισβήτητα προηγούμενα, το Κυπριακό Πρόβλημα είναι ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟ με σαφήνεια και ΛΕΛΥΜΕΝΟ. Δηλαδή, η λύση του έχει «απαγγελθεί – υπαγορευθεί» όχι μόνο «στα πλαίσια των Ην. Εθνών» αλλά από αυτά τούτα τα Ην. Έθνη ΚΑΙ από την Ε.Ε. (ακόμη και με την πρόσφατη αντιδήλωση των 25).
Συμπερασματικά:
1. Κάθε αναφορά της ελλαδικής και ελληνοκυπριακής πλευράς σε «ανάγκη εξεύρεσης δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού» συνιστά εγκληματική παραίτησή μας από ένα ισχυρότατο Διεθνές Κεκτημένο το οποίο, μάλιστα, επανέφερε στο προσκήνιο η αντιδήλωση των 25.
2. Λύση δίκαιη, βιώσιμη, λειτουργική και σύμφωνη με τις επιταγές ΚΑΙ της αντιδήλωσης των 25 υπάρχει και δε χρειάζεται να ψάχνουμε για άλλη. Αυτό πού πρέπει τώρα να γίνει είναι να υποχρεωθεί, επί τέλους, η Τουρκία, να αρχίσει να την εφαρμόζει, έστω και σταδιακά, κατά τη διάρκεια και στο πλαίσιο των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων, με χρονικό ορίζοντα πλήρους εφαρμογής της όχι πέραν των 2-3 ετών από την 3η Οκτωβρίου 2005.

Αυτά ως προς το ένα σκέλος του Κυπριακού Προβλήματος, δηλαδή το σκέλος της εισβολής και κατοχής.
Βέβαια, το Κυπριακό πρόβλημα έχει και εσωτερική – συνταγματική διάσταση.
Όμως, το εσωτερικό σκέλος του Κυπριακού προβλήματος είναι θέμα «οικογενειακό» των Κυπρίων (Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων) και ουδενός άλλου.
Και η λύση των «οικογενειακών διαφορών» των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, πού τώρα είναι και πολίτες της Ε.Ε., δεν μπορεί να αφορά τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, ούτε μπορεί να προβάλλεται, εκ μέρους της, ως προαπαιτούμενο για την εκπλήρωση από την ίδια των υποχρεώσεων πού της έχουν επιβληθεί από τα ψηφίσματα του ΣΑ και την αντιδήλωση των 25. Και η λύση του εσωτερικού προβλήματος δεν μπορεί να είναι άλλη από την κατάρτιση ενός νέου και σύγχρονου Συντάγματος, προσαρμοσμένου, αφ. ενός, στα σημερινά δεδομένα και αφ΄ετέρου στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Όπως ακριβώς υπέδειξαν προ ενός μόλις μηνός και οι «οκτώ σοφοί» καθηγητές και όπως είχα προτείνει σε άρθρο μου με τίτλο Κυπριακό: Ας ετοιμάσουμε εμείς σχέδιο Λύσης πού δημοσιεύεται στο «Αντίβαρο» στην ενότητα «Όχι στο Σχέδιο Ανάν» με ημερομηνία 02.05.2004.
Και ας είναι απόλυτα ήσυχη η Τουρκία ότι, στο πλαίσιο των «ψηφισμάτων του Σ.Α. και των αρχών στις οποίες έχει θεμελιωθεί η Ε.Ε.», τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένης και της τουρκοκυπριακής, θα διασφαλισθούν στο έπακρο από το νέο κυπριακό Σύνταγμα, όπως ακριβώς διασφαλίζονται από τα Συντάγματα όλων των πολιτισμένων χωρών και κυρίως των μελών της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων και η Κύπρος, σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν σε τριτοκοσμικές χώρες, μεταξύ των οποίων κι η Τουρκία.

Και κάτι τελευταίο. Μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., το Κυπριακό δεν έχει καταστεί πρόβλημα της Ε.Ε., όπως δολίως υποστηρίζει η Τουρκία και βλακωδώς επαναλαμβάνουν ορισμένοι εν Ελλάδι.
Πρόβλημα για την Ε.Ε. και για όλη την υπόλοιπη Διεθνή Κοινότητα δε συνιστά η Κύπρος αλλά η Τουρκία, διότι επιμένει να περιφρονεί τη Διεθνή και την Ευρωπαϊκή έννομη τάξη, διότι κατέχει παράνομα τμήμα εδάφους της Ε.Ε. και διότι υποχρεώνει να διαβιώνουν υπό καθεστώς φόβου, αβεβαιότητας, ομηρίας και αιχμαλωσίας 700.000 πολίτες της Ε.Ε., Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι, κατά παράβαση «των ψηφισμάτων του Σ.Α και των αρχών πάνω στις οποίες έχει θεμελιωθεί η Ε.Ε.».

(Αναδημοσίευση από το newsletter του Δικτύου 21)

Γεώργιος Σκουταρίδης Δικηγόρος