Tα μέλη της Χρυσής Αυγής δεν είναι απ’ αυτούς τους τύπους που λαθροβιούν και κρύβονται. Απεναντίας. Κυκλοφορούν κανονικά και (δυστυχώς) με τον νόμο. Οργανώνουν διαδηλώσεις και πορείες, όπως την περασμένη Πρωτομαγιά. Τα στέκια τους είναι γνωστά. Η στρατιωτική δομή της οργάνωσης και οι αυστηροί κανόνες συμπεριφοράς που όριζε το αρχικό καταστατικό έχουν κάπως χαλαρώσει. Ένα από τα αγαπημένα τους στέκια είναι ένα μπαρ με δυνατή ηλεκτρονική μουσική, όπως μας πληροφορεί ένας γνώστης του θέματος, στο Περιστέρι. Το οποίο, μάλιστα, βρίσκεται σε δρόμο που φέρει όνομα συμβόλου του εθνικισμού. Ίσως και γι’ αυτό να το διάλεξαν. Μαζεύονται, λέει, και διοργανώνουν βραδιές με μουσική «Oυ», ένα κίνημα με σκληρή μετά-πανκ μουσική που μέσα στη γενική ένταση και τον ρυθμό ακούγονται ναζιστικοί στίχοι. Σ’ αυτό το μπαρ έκανε φέτος και την παρουσίαση του βιβλίου του ο κατά τα φαινόμενα υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής και αναζητούμενος τώρα από την αστυνομία Αντώνης Ανδρουτσόπουλος. Πρόκειται για το τρομερό πόνημα με τον τίτλο: «Το μυστικό του κοχυλιού». Η διαφημιστική καταχώριση στην εφημερίδα τους, τη «Χρυσή Αυγή» (25/6/1998), συνοδεύεται από το εξής ποιητικό παραλήρημα. Πάρτε γεύση: «Στον Μεσαίωνα... Σαράντα χρόνια πριν αλωθεί η Πόλις... Στη Λυκία της Μικρασίας... Απέναντι από τη Ρόδο των Ιωαννίτων Ιπποτών... Σε μια πόλη Ελλήνων... Όπου οι Τούρκοι κυριαρχούν... Και οι Εβραίοι συνωμοτούν... Μέσα στους χορούς των Δερβισών... Όταν οι Εθνικοί ονειροπολούν... Και οι Μάγοι αποφασίζουν... Γεννιέται ένα όνειρο... Που ’ναι και εφιάλτης...».

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και συγκεκριμένα το 1982, εμφανίστηκε η «Εταιρεία Μελέτης και Προαγωγής της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Δημιουργίας “Χρυσή Αυγή”, ύστερα από δεκαετή περίοδο έντονου ιδεολογικού προβληματισμού, ιδεολογικοπολιτικών ζυμώσεων, μελέτης και φιλοσοφικού στοχασμού αλλά και συστηματικής έρευνας των ιστορικών πηγών». Άξιος αρχηγός της οργάνωσης ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Συλληφθείς το 1976 για συμμετοχή σε επίθεση εναντίον δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλλιου. Δεν δικάστηκε, διότι δεν ήταν νόμιμη η κλήση του στο δικαστήριο («Ελευθεροτυπία», Ιός, 2/7/98) και ξαναπιάστηκε το ’78 για συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα βομβιστών, ενώ ένα χρόνο αργότερα καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση για κατοχή όπλων και εκρηκτικών.

«Υποψήφια μέλη της Χρυσής Αυγής δύνανται να είναι μόνο Άριοι κατά το αίμα, Έλληνες την καταγωγή, που υπηρέτησαν στον ελληνικό στρατό ή τελούν νομίμως εκτός στρατεύματος μη έχοντες διαπράξει κατά κρίσιν ατομικό αδίκημα». (Καταστατικό, άρθρο 12). Και στον «εσωτερικό κώδικα τιμής»: «Το αίμα είναι ο υπέρτατος φορέας των βιολογικών αρετών της φυλής μας». Άρθρο 28: «Αμφίεση που φανερώνει αγωνιστικό ήθος επιβάλλεται. Σαν τέτοια προτείνεται η ακόλουθη: χακί ή φαιό πουκάμισο, μαύρο ή χακί παντελόνι, μαύρο ή χακί χιτώνιο, αρβύλες ή μπότες. Την αμφίεση συμπληρώνει γραβάτα και μικρό εθνικοσοσιαλιστικό σύμβολο ελευθέρας επιλογής».

O πόλεμος που κήρυξαν στην κοινωνία καταγράφεται στα αστυνομικά δελτία ως εξής: «Άγνωστοι επιτέθηκαν στον τάδε και τον χτύπησαν με λοστό, μαχαιρώνοντάς τον ελαφρά στο πόδι. Η υπηρεσία μας διεξάγει έρευνες». Αυτά τα ολίγα, με τη διαφορά ότι, παρά τις δεκάδες καταγγελίες και τους αυτόπτες μάρτυρες, οι έρευνες ουδέποτε ολοκληρώθηκαν και άγγιξαν τη Χρυσή Αυγή.

Τον Ιανουάριο του 1996, μήνα που οι χρυσαυγίτες έκαναν τα εγκαίνια των γραφείων τους στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου, στο κέντρο του Πειραιά, την ίδια μέρα πέταξαν μπογιές από τον όροφο των γραφείων τους σε αντιφασίστες της πόλης που έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας από κάτω, ενώ παράλληλα έκαναν και προγραφές, τσεκάριζαν φάτσες. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση, ξαμολήθηκαν στον Πειραιά με ξυράφια και μαχαίρια. Χτύπησαν σε διαφορετικά σημεία δύο αδέρφια φοιτητές, τον Κώστα και τον Θύμιο Κατσούλη. Πάντως, ήταν η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή, υπό την κάλυψη του χαρακτηρισμού της ως πολιτικού κόμματος, είχε προαναγγείλει τα εγκαίνια του γραφείου της στον Πειραιά και, σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για το ένατο γραφείο που ανοίγει στην Ελλάδα.

Τον ίδιο μήνα, στον σταθμό του Ηλεκτρικού, υπάλληλοι του ΗΣΑΠ παγώνουν όταν βλέπουν μια ένοπλη με ρόπαλα συμμορία να τσακίζει έναν άντρα. Το μέλος της τότε Οργάνωσης Σοσιαλιστικής Επανάστασης, Γιώργος Αγγελόπουλος, μεταφέρεται σε νοσοκομείο. Και όσοι έτυχαν να είναι αυτόπτες μάρτυρες άκουγαν από τους χρυσαυγίτες ότι δεν είναι τίποτα, να μην ασχολούνται, ένας Αλβανός πορτοφολάς είναι... Το ίδιο ακριβώς που είπαν και απέναντι από τα Δικαστήρια όταν τσάκιζαν τα κεφάλια των τριών μελών του ΝΑΡ: «Μην ασχολείστε, Αλβανοί κλέφτες είναι».

Η δράση τους θεωρήθηκε ιδιαιτέρως επικίνδυνη και στα Χανιά, όπου άνοιξαν γραφείο από το 1993, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Σε μια «αγωνιστική» τους έξαρση, τον Σεπτέμβριο του ’96, βγήκαν στους δρόμους της πόλης και γέμισαν τους τοίχους συνθήματα. Στα Χανιά υπάρχουν πολλοί αλλοδαποί μόνιμα εγκατεστημένοι, ενώ πρόσφατα έγινε και το εκπληκτικό φεστιβάλ εθνοτήτων. Παρά τη θετική συμπεριφορά και τακτική των ντόπιων πολιτών και φορέων προς τη διαδικασία ένταξής τους στην τοπική κοινωνία, υπάρχει χώρος δράσης για τους χρυσαυγίτες. Oι οποίοι, σύμφωνα με καταγγελίες πολιτών, εκμεταλλεύτηκαν δεόντως τη «χρυσή» εποχή της κορύφωσης του Μακεδονικού και των «προδομένων πατριωτών» στρατολογώντας νεαρά παιδιά απ’ τα Χανιά. Πάντως, τότε με τα συνθήματα, ο δήμαρχος της πόλης Γ. Τζανακάκης υπέβαλε μήνυση για ρύπανση...

Τον Σεπτέμβριο, επίσης, του ’96 στην Αθήνα, μια πολυάριθμη ομάδα χρυσαυγιτών επιτέθηκε σε μουσουλμανικές οικογένειες που ζουν στο Γκάζι. Έβριζαν σαν λυσσασμένοι «Θάνατος στους Τούρκους» και διάφορα σχετικά, πέταξαν φέιγ βολάν, έγραψαν συνθήματα σε τοίχους. Αυτόματα κινητοποιήθηκαν αντιφασιστικές οργανώσεις και διοργάνωσαν εκδήλωση διαμαρτυρίας. Το ίδιο βράδυ, στο σημείο που συναντάται η Βασ. Αμαλίας με τη Βασ. Όλγας, κραδαίνοντας ελληνικές σημαίες, σημαίες με δικέφαλους αετούς και φωνάζοντας συνθήματα όπως «Kουμούνια θα γίνεται σαπούνια» όρμησαν και ξυλοκόπησαν δύο μέλη της ΚΝΕ που κρατούσαν κόκκινες σημαίες επιστρέφοντας από συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Οι μαθητές που ανήκουν σε αριστερές παρατάξεις ή αντιφασιστικούς, αντιρατσιστικούς φορείς ανήκουν κατά κόρον στις προτιμήσεις τους. Το 1993, στις 25 Μαΐου, ο μαθητής Δ. Παπαράς καταγγέλλει ότι τον ξυλοκόπησαν χρυσαυγίτες. Τον Νοέμβριο του ’93 και ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη μαθητικές καταλήψεις, δεκάδες είναι οι καταγγελίες μαθητών που κάνουν λόγο για επιθέσεις χρυσαυγιτών που καραδοκούσαν έξω από τα σχολεία. Όπως μια μαθήτρια στο Eνιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων που κατήγγειλε ότι της χάραξαν τον αγκυλωτό σταυρό στο μέτωπο, ένας μαθητής στην Πάτρα κατήγγειλε ότι του χαράκωσαν το χέρι. Αλλά και μετέπειτα, η οργάνωση Y.R.E. (Youth against Racism in Europe) συνεχίζει να καταγράφει δεκάδες επιθέσεις. Όπως τον Απρίλιο του 1996 σε τέσσερα μέλη της ΟΣΕ. Τα θύματα τους μήνυσαν και η δίκη που τελικά αναβλήθηκε έγινε την ίδια μέρα με τον ξυλοδαρμό των τριών απέναντι από τα Δικαστήρια. Από αυτή τη χρονική σύμπτωση άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι για το ποιοι ήταν οι δράστες της απόπειρας δολοφονίας των Κουσουρή, Καραμπατσόλη και Φωτιάδη. Δύο από αυτούς που δικάζονταν συμμετείχαν, σύμφωνα με τις καταθέσεις, στην αγέλη των α(γ)ρίων.
Η Φωκίωνος Νέγρη φαίνεται πως είναι από τα αγαπημένα πεδία δράσης τους. Εκεί ξυλοκόπησαν το μέλος της ΚΝΕ και πρόεδρο του 15μελούς συμβουλίου του 39ου ΓΕΛ Κυψέλης στις 21 Ιουνίου του ’96, εκεί και έναν Aφρικανό μετανάστη δύο ημέρες αργότερα. Τον Μάιο του ’97 επιτίθενται στο Πολυκλαδικό της Αθήνας, ξυλοκοπούν έναν αναρχικό μαθητή και κουρεύουν ένα φίλο του.

Από τότε, λοιπόν, που άρχισαν να κυκλοφορούν στους δρόμους, μέχρι τις πέτρες στους έγκλειστους του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995 και την προστασία που απόλαυσαν από τα ΜΑΤ μέχρι σήμερα και τον δολοφονικών προθέσεων ξυλοδαρμό των Κουσουρή, Καραμπατσόλη και Φωτιάδη πολλά άλλαξαν. Ουσιαστικά άρχισαν να δραστηριοποιούνται έντονα και, εννοείται, επικίνδυνα. Περισσότερες από πενήντα φορές έχουν επιτεθεί σε διάφορους στόχους από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν το «κίνημα κατά των γυφτοσκοπιανών» άλειψε βούτυρο στο ψωμί των νεοναζί και γενικώς των ακροδεξιών κινημάτων στην Ελλάδα. Η πολιτική προστασία που απολαμβάνουν κρύβεται εντός της ΝΔ και ανάμεσα στα ακροδεξιά στοιχεία τα οποία ο πρόεδρός της αποφεύγει να κλοτσήσει, διότι το κάταγμα ίσως και να είναι χειρότερο από εκείνο που έπαθε όταν κλότσησε την μπάλα. Με κορυφαίο υποστηρικτή τον Γ. Καρατζαφέρη, που έφτασε στο σημείο από τηλεοράσεως (του), το Tele City, να απευθύνει κάλεσμα προς τη Χρυσή Αυγή να πάει στη ΝΔ και να συμμετάσχει, μάλιστα, στη διανομή της εξουσίας με κάποιο υφυπουργείο. «Ποιο μπορεί να είναι το συμπλήρωμα της Νέας Δημοκρατίας;» ρωτούσε σε μια από τις τηλεοπτικές του αγορεύσεις. Και απαντούσε: «Είναι οι ευρισκόμενοι στα δεξιά της ΝΔ, η Χρυσή Αυγή, η οποία έχει πρωταγωνιστές του αγώνα και μπορεί με όσους έχει, πολλούς ή λίγους, να κάνει τόσο θόρυβο και να συμμετέχει όσο δεν μπορεί σήμερα δυστυχώς η ΟΝΝΕΔ, η οποία, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με την ΟΝΝΕΔ της δεκαετίας του ’80, την ΟΝΝΕΔ του Μιχαλολιάκου (σ.σ. συγγενούς του αρχηγού της Χρυσής Αυγής)». Ιδού, λοιπόν, η κοσμοθεωρία του Γ. Καρατζαφέρη, που έχει δώσει, μάλιστα, και ονομασία στον νέο πολιτικό σχηματισμό που οραματίζεται –συνονθύλευμα ακροδεξιών, ναζιστών και λοιπών συγγενών: «Ελπίδα». Πάντως, ο Γ. Καρατζαφέρης φαίνεται να υπολογίζει στις 7.264 ψήφους που πήρε η Χρυσή Αυγή στις ευρωεκλογές του 1994.

Και ο Ν. Μιχαλολιάκος απαντά μέσω της «Αθηναϊκής» –ιδιοκτησίας του αδερφού του βουλευτή– με συνέντευξή του και λέει ότι «Aς έρθει η ΝΔ σε εμάς».

Στην ίδια εφημερίδα, την Παρασκευή 19 Ιουνίου, έγινε ένα τηλεφώνημα με το οποίο ο Εθνικός Αγώνας Δράσης ανέλαβε την ευθύνη για τον ξυλοδαρμό των τριών. Η πρωτάκουστη ομάδα χαρακτήρισε τη Χρυσή Αυγή «συνάδελφο οργάνωση» και απείλησε ότι «οποιαδήποτε απόπειρα αναρχικών στοιχείων να πυρπολήσουν τα γραφεία της (της Χρυσής Αυγής) σημαίνει θάνατος στο σκουλήκι Μαζιώτη. Οι φοιτητές που ξυλοκοπήθηκαν έχουν καταγραφεί με δικές μας κάμερες να πετάνε πέτρες στα ΜΑΤ». Περίεργο, ε; Αφού, μάλιστα, πριν από αρκετές ημέρες οι μόνοι που κρατούσαν κάμερες και βιντεοσκοπούσαν τα επεισόδια της Ιονικής ήταν μόνο αστυνομικοί...

Και μια που πιάσαμε το θέμα της αστυνομικής διαπλοκής στην υπόθεση, θα πρέπει να επισημάνουμε ορισμένα στοιχεία. Ο αστυνομικός Βασίλης Σωτηρίου που ήταν παρών στην επίθεση κατάπιε τη γλώσσα του στην υπηρεσία του, αλλά ήταν λαλίστατος στα ΜΜΕ. Ήταν εκεί γιατί η καφετέρια ήταν της γυναίκας του. Και δεν το έκρυψε προφανώς ο αστυνομικός που υπηρετούσε στην Κυψέλη, για να μην έχει κυρώσεις λόγω της καφετέριας. Ή μήπως είναι πειστικά τα επιχειρήματα των αστυνομικών της Κυψέλης, επί πολλά χρόνια έδρα της Χρυσής Αυγής; Κάτι πολύ κακό συμβαίνει εκεί...

Η αντίδραση της ηγεσίας της αστυνομίας ήταν φαινομενικά αμείλικτη, αφού τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο αστυνομικός και διετάχθη έρευνα για τις ευθύνες που έχει και το αστυνομικό τμήμα της Κυψέλης. Άνθρωποι που ξέρουν πώς λειτουργεί το σύστημα είναι κατηγορηματικοί για τις σχέσεις στοργής μεταξύ χρυσαυγιτών και κάποιων αστυνομικών, ιδίως όταν παρουσιάζεται εντοπιότητα, και ίσως εκεί να κρύβεται το μυστικό που έκανε τους αστυνομικούς να δουν τον συνάδελφό τους στην καφετέρια και να μην του πάρουν κατάθεση. Σ’ αυτή την περίπτωση, το «άσε, μωρέ, μην μπλέξω» είχε και άλλες διαστάσεις. Για παράδειγμα, οι φιλικές σχέσεις που έχουν με κάποιους αστυνομικούς που υπηρετούν στα ΜΑΤ δεν βασίζονται μόνο στην επιχειρησιακή αλληλοβοήθεια που προσφέρει ο ένας στον άλλο για την πάταξη ενός από τους κοινούς εχθρούς, των αναρχικών. Η διαπλοκή είναι πολύ πιο ισχυρή, ενώ ακούγεται, χωρίς όμως να μπορεί να αποδειχτεί, ότι ακόμα και μέσα στις τάξ εις της αστυνομίας υπάρχουν άτομα με ισχυρότατες διασυνδέσεις.

Κάτι η χουντική εφημερίδα «Στόχος» με τους «ελληνόψυχους» συντάκτες και αναγνώστες, κάτι οι αναλύσεις-κηρύγματα του Μιχαλολιάκου από το Tηλετώρα, κάτι το ένα, κάτι το άλλο... Η αστυνομία, λέει, καίγεται να πιάσει τους χρυσαυγίτες. Mόνο που δεν τα «καταφέρνει». Kαι το αυγό του φιδιού μεγαλώνει.

Και για να τονίσω λίγο το ορθό του λόγου μου να και ένα ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΑ ΝΕΑ»:

Ο ροπαλοφόρος της «Χρυσής Αυγής» Αντ. Ανδρουτσόπουλος, κυκλοφορεί ελεύθερος έξι χρόνια λόγω των διασυνδέσεών του με αξιωματικούς της EΛ.AΣ.!
Αστυνομικοί κάλυπταν τον «Περίανδρο»
Απόρρητα δελτία αποκαλύπτουν ότι ποτέ δεν έφυγε από την Ελλάδα
ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Καταζητείται έξι χρόνια τώρα, αλλά παραδόξως παραμένει... άφαντος! Ο καταζητούμενος ροπαλοφόρος της Χρυσής Αυγής, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός ως «Περίανδρος», διαφεύγει ακόμα και κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας αν και βαρύνεται με τρία κακουργήματα - μετά τη δολοφονική επίθεση που έκανε με ομοϊδεάτες του κατά του φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή, στις 16 Ιουνίου του '98.
Δημ. Κουσουρής, φοιτητής - θύμα του ροπαλοφόρου «Περιάνδρου» της Χρυσής Αυγής
Η Ελληνική Αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να τον εντοπίσει παρά το γεγονός ότι το φθινόπωρο του '98 συστήθηκε ειδική ομάδα από έξι περίπου άτομα για τη σύλληψή του, με προσωπική εντολή του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. M. Χρυσοχοΐδη.
Ο «Περίανδρος» δεν βγήκε τελικά ποτέ από τα σύνορα της χώρας και δεν κατέφυγε στο Καράκας της Βενεζουέλας - τη χώρα που γεννήθηκε στις 13/9/66. Για μεγάλο χρονικό διάστημα κρυβόταν αρχικά στο Άγιον Όρος και αργότερα σε κάποιο μοναστήρι έξω από τον Ωρωπό και κυκλοφορούσε στην Αθήνα μεταμφιεσμένος.
Σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», η ΕΛ.ΑΣ. απέτυχε να τον συλλάβει γιατί οι ενέργειες της ειδικής ομάδας σαμποταρίστηκαν εσωτερικά!
Αυτό προκύπτει από απόρρητα δελτία που διαβιβάσθηκαν από την Ασφάλεια τον Ιούλιο και τον Δεκέμβριο του '99 αντίστοιχα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης για προσωπική ενημέρωση του κ. Χρυσοχοΐδη.
Μία από τις πληροφορίες που συγκέντρωσε η ειδική ομάδα των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που ήρθε σε επαφή με δύο αδέλφια και έναν φίλο τους πρώην μέλη ης «Χρυσής Αυγής» ήταν ότι ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα και ότι κρυβόταν εντός ή εκτός των Αθηνών, αλλάζοντας καθημερινά κρησφύγετο. Την ίδια περίοδο επισήμως η Ασφάλεια δήλωνε ότι ο «Περίανδρος» είχε διαφύγει, τρεις μέρες μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψής του.
Ακολούθησαν πολλές συναντήσεις του συνδέσμου της ΕΛ.ΑΣ. με τους τρεις πρώην Χρυσαυγίτες, που είχαν έρθει πάλι σε επαφή με την οργάνωση και έδιναν πληροφορίες για τις κινήσεις του «Περιάνδρου», με τον οποίο μίλησαν (στο τηλέφωνο του αδερφού του Νίκου) και προέκυψαν αρκετά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία, πολλά από τα οποία είναι και μαγνητοφωνημένα σε κασέτες... Ξαφνικά όμως τα δύο αδέρφια έκοψαν την επαφή τους με τον σύνδεσμο της ΕΛ. ΑΣ. δηλώνοντας φόβο για τη σωματική τους ακεραιότητα και κίνδυνο καταστροφής της περιουσίας τους από μέλη της Χρυσής Αυγής! Φίλος των δύο αδερφών, αστυνομικός, κάτοικος Καλλιθέας στον οποίο μίλησαν για τις συναντήσεις που είχαν με μυστικούς αστυνομικούς, τους συνέστησε να σταματήσουν κάθε επαφή γιατί τα πράγματα ήταν πολύ επικίνδυνα αφού «η μισή Αστυνομία ήθελε να συλληφθεί ο "Περίανδρος" και η άλλη μισή όχι...». Ο εν λόγω αστυνομικός, σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιέχονται στα έγγραφα, υπηρετούσε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης!
H έρευνα για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του «Περιάνδρου» για άγνωστους λόγους δεν ολοκληρώθηκε. Επισήμως δεν ανακοινώθηκε ποτέ τίποτα. Ο σύνδεσμος πάντως της ΕΛ.ΑΣ. με τα πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής απομακρύνθηκε από την υπηρεσία του..
H Αστυνομία τούς προμήθευε ασυρμάτους και κλομπς
Απόσπασμα από το «άκρως απόρρητο» έγγραφο (από 10-12-1999) της ειδικής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ. με «πληροφορίες» για τη δράση της «Χρυσής Αυγής» και «ενέργειες για τη σύλληψη του Ανδρουτσόπουλου Αντωνίου»
Οι μυστικοί αστυνομικοί κατάφεραν να συγκεντρώσουν τις εξής ενδιαφέρουσες πληροφορίες στις επαφές που είχαν με τα τρία πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής που είχαν εγκαταλείψει την οργάνωση γιατί τη θεωρούσαν επικίνδυνη:
1. Η οργάνωση διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις και επαφές με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. - εν ενεργεία και αποστράτους -, αλλά και με απλούς αστυνομικούς.
2. Ο «Περίανδρος» ήταν ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της και είχε αναλάβει τις διεθνείς επαφές και δημόσιες σχέσεις.
3. H Αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς στο παρελθόν, στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους κυρίως της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και σε εκδηλώσεις του «αριστερίστικου και αναρχικού χώρου» για να εμφανίζονται ως «αγανακτισμένοι» πολίτες και να προκαλούν επεισόδια.
4. Οι διασυνδέσεις της οργάνωσης με την Αστυνομία, αλλά και του ίδιου του «Περιάνδρου», καθιστούσαν αδύνατη τη σύλληψή του!
5. Ο αδερφός του Νίκος, οργανωμένος και αυτός στη Χρυσή Αυγή, ήταν συνοδός ασφαλείας βουλευτή της N.Δ., τον οποίο συνόδευσε μάλιστα και στην κηδεία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιάννου Κρανιδιώτη.
6. Τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούσαν παράνομα...
Χρυσοχοΐδης: Παιχνίδι βλακείας και ανικανότητας
«H Αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει κάτι με τη σύλληψη του «Περιάνδρου», όπως δεν μπόρεσε να κάνει και κάτι με την τρομοκρατία στην Ελλάδα τόσα χρόνια», δηλώνει στα «NEA» ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. M. Χρυσοχοΐδης.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης πιστεύει ότι υπάρχει ένα έλλειμμα στην Ελλάδα, όσον αφορά στην παρακολούθηση της ακροδεξιάς, «αφού η ΕΥΠ δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με αυτό το ζήτημα». Στο θέμα της διαφυγής του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου είχε δώσει ο ίδιος ιδιαίτερη έμφαση «μετά την επίσκεψη του πατέρα τού φοιτητή Κουσουρή στο γραφείο μου. Έδωσα προτεραιότητα σ' αυτό το θέμα που το είχα διαρκώς σε υπόμνηση, αλλά δεν απέδωσε πρακτικά αποτελέσματα η προσπάθεια. Το θέμα με απασχόλησε ξανά δυο χρόνια πριν, όταν μέλη της Χρυσής Αυγής ξαναχτύπησαν, αυτή τη φορά νεολαίους του Συνασπισμού, αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα... Προσωπική μου θέση ήταν να υπάρξει ειδικός εισαγγελέας και σε συνεργασία με την Αστυνομία να κάνουν μια συστηματική έρευνα γύρω από τη φύση και τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης... Είχα ψάξει και τη δυνατότητα μήπως μπορούσε μια τέτοια οργάνωση να τεθεί εκτός νόμου, αλλά δεν γινόταν...».
Σε σχέση με τις πληροφορίες που αναγράφονται στα απόρρητα έγγραφα, ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν πιστεύει ότι πίσω «από την αναποτελεσματικότητα της Αστυνομίας κρύβεται κάτι άλλο, δεν διέκρινα κάτι άλλο...». Δεν θυμάται να πήρε στα χέρια του τα συγκεκριμένα έγγραφα, θυμάται όμως ότι είχε κάνει έρευνα σε σχέση με τον φρουρό του, τον αστυνομικό που μένει στην Καλλιθέα, και ότι δεν προέκυψαν στοιχεία «σαμποτάζ» από την πλευρά του σε σχέση με την έρευνα της ειδικής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ. για τη σύλληψη του «Περιάνδρου»: «Αυτό που έκανε ο αστυνομικός ήταν ότι είδε κάτι παιδάκια μαζεμένα στα οποία είπε "τι δουλειά έχετε με τον συγκεκριμένο (σ.σ. εννοεί τον σύνδεσμο της ΕΛ.ΑΣ. που αποστρατεύθηκε), με την έννοια ότι είναι επικίνδυνος αφού ασχολείται με επικίνδυνα θέματα όπως η Χρυσή Αυγή... Μια απλή σύσταση έκανε, δεν κάρφωσε τις έρευνες...».
Στην ερώτηση «γιατί κατά την γνώμη σας η Αστυνομία δεν έκανε τη δουλειά της και δεν συνέλαβε τον "Περίανδρο" που αποδεδειγμένα ήταν παρών και στην κηδεία του δικτάτορα Παπαδόπουλου», ο κ. Χρυσοχοΐδης απάντησε: «Δεν πιστεύω ότι έγινε από πρόθεση. Δεν παίχθηκε κανένα άλλο παιχνίδι - ίσως μόνο εκείνο της βλακείας και της ανικανότητας... Δεν είχα ποτέ τέτοια αποδεικτικά στοιχεία...».

ΤΑ ΝΕΑ , 17-04-2004 , Σελ.: N23
Κωδικός άρθρου: A17916N231

Όλα αυτά όταν σήμερα στην μεγάλη «δημοκρατική» Ελλάδα υπάρχουν ακόμα και πολιτικοί κρατούμενοι. Η ανοχή της κοινής γνώμης κατά τη διάρκεια της δίκης των μελών της 17Ν και του ΕΛΑ, όσων αφορά την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους ήταν καταφανής. Και για τα μέλη της 17Ν βρέθηκαν ενοχοποιητικά στοιχεία και μπήκαν δικαιολογημένα στη φυλακή, μη ξεχνάτε πως για τα «μέλη του ΕΛΑ» δεν έγινε κάτι τέτοιο. Βρίσκονται πίσω από τα σίδερα, ενώ ούτε ένα πραγματικό στοιχείο δεν υπάρχει για να αποδείξει την ενοχή τους, πέρα από κάποιες ανώνυμες μαρτυρίες. Πόσο ακόμα θα θεωρούμε ότι όλα όσα γίνονται είναι έξω και πέρα από όλους εμάς και ότι δεν θέτουν υπό αναστολή και ομηρία τον ίδιο το ζωτικό χώρο της δικής μας κίνησης, την ίδια την κοινωνία και τις αντιστάσεις της; Και πόσο πολύ απέχουμε από το να θεωρούμαστε κι εμείς “εν δυνάμει τρομοκράτες”;

Με ποιο δικαίωμα συλλαμβάνονται με ανώνυμες πληροφορίες κάποιοι άνθρωποι και δικάζονται σαν τρομοκράτες, όταν οι φασίστες και εγκληματίες της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ελεύθεροι, ανενόχλητοι και με την προστασία της αστυνομίας;

Γιώργος Τσιφτσής ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ((Ήταν ενάαα μικρό καράααβι, ήταν ενάα..))