24 Oκτωβρίου 2026. Η παρέα ήταν μαζεμένη στο κυλικείο του Πολυτεχνείου σε μια ώρα κοπάνας. Είχαν συνεννοηθεί με τον απουσιολόγο του έτους, που τον είχαν λαδώσει με αρκετά ECU και δεν θα τους τις πέρναγε. Το βασικό θέμα της συζήτησης ήταν πώς θα πέρναγαν το εορταστικό τριήμερο που πλησίαζε. Έπρεπε να περάσουν καλά, αφού μετά το τριήμερο των Χριστουγέννων και το Σαββατοκύριακο του Πάσχα των Καθολικών δεν ξαναείχαν την ευκαιρία να πάνε κάπου μαζί. Το καλοκαίρι δεν μπόρεσαν να βρεθούν ούτε για καφέ.

Ο Τάσος τα καλοκαίρια δούλευε σερβιτόρος σε εστιατόριο τουριστικής επιχείρησης γερμανικής πολυεθνικής στην Καλαμάτα. Ευτυχώς του χρησίμευσαν και σε κάτι τα γερμανικά που είχε μάθει μικρός. Ο Στέφανος δούλευε μεταλλορύχος στα γαλλικά ορυχεία στη Βοιωτία. Ο Γιάννης ρεσεψιονίστας σε ξενοδοχείο της βόρειας Κρήτης. Η πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης επέβαλε στις εταιρείες της να προσλαμβάνουν ντόπιους υπαλλήλους. Αν και δεν είχε παράπονο από το μισθό του, του φαινόταν πολύ βαρύ που έπρεπε να πηγαίνει συνέχεια στην αμερικανική πρεσβεία για ανανέωση της άδειας παραμονής στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο Γιώργος Μπ. πραγματοποίησε εν μέρει το όνειρό του. Δούλευε σε διάσημη ιταλική βιομηχανία αυτοκινήτων στην Εύβοια. Το πόστο του ήταν ιδιαίτερα υπεύθυνο, αφού έπρεπε να τοποθετεί σωστά το καπάκι που καλύπτει τον αερόσακο του συνοδηγού. Ο Γιώργος Σκ. κατόρθωσε κι αυτός να πιάσει δουλειά κάπου που τον ενδιέφερε: ήταν οδηγός σε φορτηγάκι τροφοδοσίας της Microsoft. Ο Σταύρος ήταν ο άτυχος της παρέας. Το περασμένο καλοκαίρι δεν κατόρθωσε να βρει δουλειά, αφού η εταιρεία στην οποία δούλευε κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια δεν του ανανέωσε τη σύμβαση αορίστου χρόνου.

Τη Μύκονο την είχαν αποκλείσει. Ήταν μεγάλη φασαρία να μπορέσουν να βγάλουν διαβατήριο στο τουρκικό προξενείο. Το ίδιο ίσχυε και για την Αλεξανδρούπολη. Μια καλή ιδέα ήταν να πάνε στη Θεσσαλονίκη, αλλά η Μακεδονία είχε πρόσφατα προσχωρήσει στη Γιουγκοσλαβική Συνομοσπονδία μετά από συμφωνία των Αμερικανών με τον ΟΗΕ. Οι περιοχές της βόρειας Ελλάδας δεν ήταν ό,τι καλύτερο για εκδρομή. Στη Λαμία ήταν όλες οι γεωργικές βιομηχανίες, στην Εύβοια όλες οι βαριές βιομηχανίες και στο Αγρίνιο το καινούριο εργοστάσιο της Marlboro.

-Lets go to MacDonald’s for a Big Mac, είπε ο Σταύρος. Προφανώς ήταν ακόμη χάλια από το χτεσινοβραδυνό ecstasy-πάρτυ και ήθελε να βάλει κάτι στερεό στο στομάχι του.

-Oh victim, του απάντησε ο Γιώργος Σκ.

-Lets go to Livadia for souvlaki, πρότεινε ο Γιώργος Μπ.

-Souvlaki?, έκανε απορημένος ο Γιάννης.

-You know, that stuff with meat, tomato and onion held together with a pie, εξήγησε ο Τάσος.

-I hate greek traditional food, είπε ο Στέφανος. Lets go to Exarchia to have a Sambouka with a variety plate.

-Old-fashioned, είπε ο Γιάννης. Why don't we go to Kifissia? I know a restaurant there, where we can have a couple of lines of coke.

-My body can't afford any more chemicals. I think it's better to get ready for tonight's orgy, είπε ο Σταύρος.

-You're getting older, του είπε ο Στέφανος καθώς κατέβαζε την τελευταία ρουφηξιά από το τσιγαριλίκι του. Έδειχνε να απολαμβάνει το καινούριο "πράμα" από την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο γιατρός του είχε πει να το μειώσει. Βροχικά από μικρός. Αλλά έτσι είναι πάντα οι γιατροί, ξενέρωτοι.

Όλα έδειχναν ότι δεν θα προλάβαιναν να κανονίσουν πάλι για το τριήμερο. Την επόμενη ώρα είχαν Ελληνικά και το μάθημα δεν ήταν για κοπάνες. Επέμεναν να τους μαθαίνουν και αρχαία ελληνική Ιστορία: όλο κάτι για εμφύλιους και για δικτατορίες. Τι τους ένοιαζαν όλα αυτά, οι προγονοί τους κατόρθωναν να μπλέκουν πάντα σε ιστορίες. Επαναστάτες χωρίς αιτία. Καλά έκαναν οι μπαμπάδες μας που δεν πολέμησαν για το Αιγαίο. Αφού ούτως ή άλλως το παιχνίδι ήταν φτιαγμένο από τους Αμερικάνους και τους μεγαλοβιομήχανους. Δεν πολεμάμε ρε για ξένα συμφέροντα! Και μετά σου λέει η ελληνική γλώσσα και η παράδοση.

-It's a fucking dead language. Why should we be taught such things?, o Γιώργος Σκ. έβρισκε πάντα την ευκαιρία να γκρινιάξει...

Το κύριο θέμα του ΝΥΓΜΑτος Δεκεμβρίου θα είναι:

Το δευτερεύον θέμα θα είναι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου (αν γίνουν, που θα γίνουν, όταν γίνουν, κι αν δεν γίνουν;)

Αποκλειστική συνέντευξη με τον Άγιο Βασίλη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:

ΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ:

Ζωντανή σύνδεση.

Ο Γ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:

Ρεπορτάζ

ΣΚΑΝΔΑΛΟ:

ΑΚΟΜΗ: Όλη η απόρρητη αλληλογραφία του στο φως της δημοσιότητας. Τι κρύβεται πίσω από τις υποτιθέμενες αθώες επιστολές μικρών παιδιών. “Παραβίαση του οικογενειακού ασύλου η είσοδός του από την καμινάδα.” (Ε. Γιαννόπουλος). Ψυχίατρος μας αποκαλύπτει: Φαλλικό σύμβολο η καμινάδα.Όργια στην καμινάδα: Ανυπόμονες νοικοκυρές φαντασιώνονται τον ερχομό του.

Φιλοζωϊκή εταιρεία τον κατηγορεί για κακοποίηση των ταράνδων.

Που βρίσκει το κουράγιο και διαβάζει τόσα γράμματα;

Γιατί στολίζουμε έλατο και όχι πεύκο; Γιατί το στολίζουμε με μπάλες και όχι με κύβους; Μελετήθηκαν όλες οι προτάσεις; Ήταν διαφανείς οι διαδικασίες του διαγωνισμού;

Είναι ο Άγιος Βασίλης εκσυγχρονιστής;

ΝΥΓΜΑ Περιοδικό - Ομάδα Σύνταξης 1994-1997 Άλλα άρθρα του συγγραφέα