Γειά σας, είμαι ο Θανασάκης. Δεν με περιμένατε, ε; Μου είπανε κάτι μεγάλα παιδιά να τους γράψω ό,τι θέλω για το εντιλόρια του Μείγματος. Μου είπανε πως αν είναι καλό θα μου δώσουν ό,τι θέλω! Δεν ξέρω τι θα πρέπει να γράψω, αλλά μ’ αρέσει να γράφω στον υπολογιστή. Είναι πέντιου 745 και έχει τρια ντράι και έναν μαλακό στα 80 κολοχερ. Είναι πολύ γρήγορος και κάθε τόσο κάνει χρχρχρχρ σαν να θέλει να φτύσει.

Κάπως έτσι έκανε και η γιαγιά πριν πεθάνει από φυματίωση. Θα πω στην αδερφή μου τι έγινε και θα ζηλεύει! Α, ξέχασα να σας πω ότι τα παιδιά που μου είπανε να σας γράψω, ρωτάγανε για την αδερφή μου. Το είπα στη μαμά και από τότε όταν έρχονται στο σπίτι, κλειδώνει την αδερφή μου στο πατάρι. Φαίνεται πως η μαμά ντρέπεται για την αδερφή μου, γιατί δεν έχει καλούς βαθμούς!

Τώρα θα σας πω μερικά πράγματα που έμαθα από τα παιδιά για το Πολυτεχνείο, γιατί τέτοιες μέρες σε λίγα χρόνια θα πάω για πρώτη φορά στο Πολυτεχνείο αφού ο μπαμπάς λέει ότι θα γίνω μηχανικός και θέλω να ξέρω πως είναι. Το σχολείο είναι πολύ πιο μικρό από το Πολυτεχνείο και τα πρωτάκια εκεί δεν τα βαράνε οι μεγάλοι. Α, μου είπανε ότι το Πολυτεχνείο λέγεται και ΕΜΠ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά θα το λεω ετσι, είναι πιο εύκολο. Στο ΕΜΠ, δεν έχουν τάξεις όπως στο σχολείο, αλλά είναι σαν το τσίρκο Edrano. Τα θρανία δεν είναι ίσια και τα τετράδια αν τα αφήσεις πέφτουν στον μπροστινό σου. Αυτό που έχει πλάκα, είναι ότι δεν έχουν μια τάξη, αλλά γυρίζουν από δω κι από κει σαν τις άδικες κατάρες, όπως λέει και η μαμά, όταν ο μπαμπάς γυρίζει αργά το βράδυ.

Μου είπανε ότι το τεύχος αυτό είναι το δέκατο που βγάζουν και ότι φέτος είναι στο τέταρτο έτος τα παιδιά. Εμένα μου φαίνεται ότι μου λένε ψέματα, γιατί δεν είναι σαν τον Γιωργάκη που πάει τετάρτη. Αυτοί έχουνε και μούσια! Παιδιά φτάνει τόσο; Καλά, θα γράψω λίγο ακόμα.

Που λέτε, στο ΕΜΠ έχουν κάτι μεγάλες τάξεις που τις λένε εργαστήρια. Εκεί πηγαίνουν όλοι τα βράδια και κάνουν μάθημα. Παιδεύονται να βρουν κάτι να δουλεύει και όταν τελειώσουν το δείχνουν σε έναν φίλο του καθηγητή, γιατί αυτός δεν μπορεί να είναι τέτοια ώρα εκεί. Ακόμα έχουν μαθήματα που δεν μπορώ να καταλάβω τι λένε. Παιδεία 1, Παιδεία 2, Μιγαδικές, Κουνουπικές, Κεραίες, Κύματα (μεγάλα και μικρά!), Ηλεκτρονική, μικρούλα Ηλεκτρονική και άλλα τέτοια περίεργα. Εμένα πάντως μ’ αρέσει το SEGA εκεί που ο καλός σκοτώνει τον κακό και παίρνει την κοπέλα, όμως τα παιδιά μου είπαν να μην γράφω τέτοια πράγματα, γιατί τους στεναχωρώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί, αλλά μου είπαν ότι όταν μπω κι εγώ θα καταλάβω!

Αφιέρωμα στη Βία

Οι καλοκαιρινές περιπέτειες του Θανασάκη