Η ομορφότερη πόλη της Τοσκάνης, και το πιο διάσημο κέντρο αναγεννησιακής τέχνης. Ιδρύθηκε το 59 π.Χ. στις όχθες του ποταμού Άρνο από τον Ιούλιο Καίσαρα, κάτι που εμφανώς παραλείπεται από την μεγαλόπρεπη διάσταση της καθολικής εκκλησίας. Θα θαυμάσετε τα έργα της φλωρεντινής σχολής, αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής (φημισμένη για την έμφαση στο σχέδιο), αναπτύσσοντας μια ξεχωριστή σχέση με τα εκθέματα και την πόλη.

Παρ’ οτι είναι έντονη η τουριστική προσέλευση - θα το καταλάβετε από τους δεκάδες Ιάπωνες και Αμερικανούς τουρίστες - οι αδιάκοπες εναλλαγές του καιρού την ίδια ημέρα, οι στοές και τα στενά σοκάκια, καθιστούν μια σχέση με το κτισμένο περιβάλλον, όπως άλλωστε συμβαίνει με τις περισσότερες πόλεις της βόρειας Ιταλίας, η οποία ολισθαίνει με ένα πολύ προσωπικό τρόπο σε βαθύτερα επίπεδα γνωριμίας, αφήνοντας τον επισκέπτη να κατανοήσει περισσότερα για το χαρακτήρα της. Στη Φλωρεντία κατά το πρώτο μισό του 15ου αιώνα αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά τα ουμανιστικά χαρακτηριστικά που σήμαναν την έναρξη της Αναγέννησης, γι’αυτό και θεωρείται η κοιτίδα της. Οι αιτίες ήταν πολλές, κυρίως η οικονομική ευρωστία της αστικής τάξης και η επικράτηση της βιοτεχνίας και του εμπορίου. Αξίζει να σημειωθεί οτι υπήρξαν οικογένειες, όπως οι Μέδικοι, οι οποίοι διατέλεσαν μαικήνες των τεχνών, δημιουργώντας ένα κλίμα που επαναπροσδιόριζε την εικόνα της πόλης ως την «Αθήνα της Αναγέννησης».

Τα βασικότερα αξιοθέατα είναι ο καθεδρικός ναός - duomo, η γνωστή Παναγία των Ανθέων, ο τρούλλος του οποίου είναι προσθήκη του F. Brunelleschi στο διάστημα 1420-1437, έχει άνοιγμα 42μ και θόλο με φανό σε ύψος περισσότερο από τα 110 μέτρα. Mπορείτε να ανεβείτε και να θαυμάσετε τόσο το εσωτερικό του ναού και τις τοιχογραφίες στο θόλο (το οποίο βέβαια έχει μια αίσθηση αιώρησης στο κενό, μιας και είναι εξαιρετικά στενός ο δακτύλιος πρόσβασης), αλλά και να βγείτε στην κορυφή και να αποκτήσετε μια συνολική άποψη για την πόλη. Προσέξτε όμως, είναι 414 σκαλιά για την κορυφή, απότομα και δαιδαλώδη, και ίσως απογοητευτείτε στην αρχή, κάτι βέβαια που θα ξεχάσετε όταν ανεβείτε, γιατί η θέα αποζημιώνει όλη την προσπάθεια και πραγματικά αξίζει τον κόπο. Το Βαπτιστήριο του 11ου αιώνα, είναι κυρίως γνωστό για τις πύλες του, η κατασκευή των οποίων θεωρείται οτι σηματοδότησε την αρχή της Αναγέννησης στη Φλωρεντία. Οι νότιες είναι του Αndrea Pisano, ενώ τις υπόλοιπες κέρδισε σε διαγωνισμό το 1401 ο Lorenzo Ghiberti. Μαζί με το Καμπανίλε, που χαρακτηρίστηκε από το J. Ruskin πρότυπο και καθρέπτης της τέλειας αρχιτεκτονικής, συναποτελούν την πλατεία San Giovanni.

Άλλα ενδιαφέροντα αξιοθέατα είναι η Santa Maria Novella, η εκκλησία δίπλα στο σταθμό του τρένου, με την ιδιομορφία των ailerons (τα τριγωνικά πτερύγια με ελικωτές απολήξεις στην όψη) και την Αγία Τριάδα, τοιχογραφία του Μασάτζιο, ένα από τα πρώτα έργα με νύξεις προοπτικής (εκεί κοντά είναι και το παζάρι, στο οποίο διατίθενται όλων των ειδών τα πράγματα, σε πολύ καλές τιμές!). Ίσως το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι η κατοικήσιμη γέφυρα Ponte Vecchio, η οποία χτίστηκε το 1345 και φιλοξενούσε παντοπωλεία και σιδεράδικα (τα οποία απομακρύνθηκαν το 16o αιώνα) ενώ σήμερα υπάρχουν τουριστικά κοσμηματοπωλεία στη θέση τους, και αποτελεί τη σύνδεση μεταξύ του Palazzo Pitti και της Galeria degli Uffizi. Για να επισκευτείτε τη γκαλερί, στην οποία βρίσκονται μερικοί από τους πιο γνωστούς αναγεννησιακούς πίνακες του κόσμου, πρέπει να κάνετε κράτηση τουλάχιστον μία εβδομάδα νωρίτερα, μιας και η κίνηση είναι ιδιαίτερα έντονη, και λόγω της παλαιότητας των εκθεμάτων απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τους επισκέπτες (αυτά να βλέπουμε εμείς…). Υπάρχουν και άλλες εκθέσεις, αλλά κατα τη γνώμη μου απευθύνονται σε πιο εξειδικευμένους επισκέπτες, με μία εξαίρεση το Palazzo Pitti (του F.Brunelleschi), στο οποίο μεταξύ άλλων φιλοξενούνται κατά καιρούς ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις και διαθέτει και πολύ χαρακτηριστικούς αναγεννησιακούς κήπους (Giardino di Boboli). Άλλες «αρχιτεκτονικού» ενδιαφέροντος επισκέψεις είναι το Palazzo Rucellai του L.B. Alberti, το Palazzo Medici-Ricardi του M. Michelozzi, και οι εκκλησίες Aγ. Λαυρεντίου, παρεκκλήσιο Pazzi και St.Spirito του F.Brunelleschi κα.

Αν αποφασίσετε μαζί με τη Φλωρεντία να γνωρίσετε και τη Σιέννα, η οποία είναι μια μικρή μεσαιωνική περιτειχισμένη πόλη, με πολλές και γραφικές γιορτές, την Πίζα, ή γενικά θέλετε να γυρίσετε την Ιταλία, χρειάζεστε μερικές πληροφορίες για τις μεταφορές σας. Τα δρομολόγια των τρένων υπάρχουν αναλυτικά σε όλους τους σταθμούς σε πληροφοριακές οθόνες, στις οποίες εισάγετε τις πόλεις και τις ημέρες και σας βγάζουν αναλυτικά τις ανταποκρίσεις, οπότε δεν χρειάζετε να ρωτήσετε. Υπάρχουν δύο, ή και τριών ταχυτήτων τρένα, με ολοφάνερες διαφορές στις τιμές, οι οποίες τελικά παραμένουν στο οικονομικό επίπεδο και όχι στην ποιότητα ή στο χρόνο μεταφοράς σας. Aν ταξιδεύετε δεύτερη θέση και δεν επιβιβαστείτε αρκετή ώρα νωρίτερα, είναι πολύ πιθανό να περάσετε όρθιοι όλη τη διαδρομή. Γενικά οι ταχύτητες που πιάνουν τα τρένα είναι γύρω στα 180 χλμ την ώρα, οπότε μια απόσταση λχ Μπολόνια-Φλωρεντία γίνεται σε 1 ώρα περίπου, αλλά το να βρίσκεται κανείς όρθιος σε ένα όχημα που ταξιδεύει με αυτή την ταχύτητα ούτε ευχάριστο είναι, ούτε ασφαλές. Επίσης, τα εισιτήρια αν δεν τα ακυρώσετε, παρ’ οτι αναγράφουν ημέρα, ώρα και τύπο τρένου, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε κάποια άλλη στιγμή, αλλάζοντας στα εκδοτήρια την ημερομηνία. Τέλος, αν δεν γνωρίζετε ιταλικά, φροντίστε να βρίσκεστε αρκετή ώρα νωρίτερα στους σταθμούς, για να μην είναι πολύ αργά όταν με τη νοηματική γλώσσα καταλάβετε που ακριβώς είναι η πλατφόρμα με εκείνο το περίεργο όνομα…

Την πρόταση επιμελήθηκε η συνεργάτις του Νύγματος Μαρία Πέτρογλου, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής